出版社：Polish Society of Ecological Engineering (PTIE)
摘要：Badano zasoby i strukturę użytkowania gleb w województwie podkarpackim w latach1946-2005, z podziałem na trzy okresy czasowe, ze względu na zmiany administracyjne krajui województwa (I: 1946-1970, II: 1975-1995, III: 2000-2005).W badanych trzech okresachczasowych zmniejszył się udział użytków rolnych i gruntów ornych w ogólnej powierzchniwojewództwa.W latach 2000-2005 powiększył się znacząco udział powierzchni lasów i pozostałychgruntów, kosztem wyłączenia części gruntów ornych i użytków zielonych z produkcji rolniczej, któreprzekształciły się w ugory i odłogi.W gospodarstwach indywidualnych 32,7% powierzchni gruntówornych została wyłączona z uprawy i przekształciła się w ugory i odłogi.W gospodarstwach sektorapublicznego sytuacja była jeszcze bardziej niekorzystna, gdyż 86,1% gruntów ornych zostało objęteugorowaniem i odłogowaniem.W badanym okresie struktura zasiewów poszczególnych roślinuprawnych uległa zasadniczym zmianom, uproszczeniom w kierunku monokultury zbożowej.GlebyPodkarpacia są zakwaszone i pilnie wymagają przeprowadzenia zabiegu wapnowania.Niezbytkorzystnie przedstawiała się zasobność gleb województwa podkarpackiego w przyswajalne formymakroelementów (P i K), a szczególnie w przyswajalny fosfor, co było skutkiem ograniczeniastosowania nawozów naturalnych i małego zużycia nawozów mineralnych.Ponad 90% gleb użytkówrolnych województwa podkarpackiego wykazuje naturalną zawartość metali (Cd, Cu, Pb i Zn).Celem opracowania była analiza struktury użytkowania powierzchni Ziemi i gleb,z uwzględnieniem struktury zasiewów oraz niektórych elementów żyzności gleb i degradacjiw kontekście spowolnienia niekorzystnych przemian.
