出版社：Polish Society of Ecological Engineering (PTIE)
摘要：Zastosowanie w podłożach superabsorbentów, zwanych także hydrożelamiprzyczynia się do znacznej oszczędności wody.Jakość muraw trawnikowych zależy w dużymstopniu od częstego podlewania, a co za tym idzie oszczędności pod względem finansowymprzy realizacji wydatków związanych z utrzymaniem muraw trawnikowych.Celem pracy jestocena zadarnienia różnych muraw trawnikowych w zależności od głębokości umieszczeniahydrożelu w podłożu, jak i rodzaju okrywy glebowej.Badania były realizowane w oparciuo dwa doświadczenia polowe założone w trzech powtórzeniach, prowadzone w układzie split--plot.Jednostką doświadczalną było poletko o powierzchni 1 m2.Pierwsze doświadczenie stanowił trawnik monokulturowy gdzie w siewie czystym badanocztery gatunki traw gazonowych.W drugim doświadczeniu użyto cztery zaprojektowanemieszanki tych samych gatunków traw.W każdej mieszance zastosowano wysiew jednegogatunku trawy jako dominującego (40%) a pozostałe trzy gatunki stanowiły po 20%, i tak:M 1 – życica trwała 40%; M 2 – kostrzewa czerwona 40%; M 3 – wiechlina łąkowa 40%;M 4 – mietlica pospolita 40%.W każdym z doświadczeń zastosowano następujące czynnikibadawcze: rodzaj podłoża: a/ bez hydrożelu – „ 0” – kontrola; b/ z dodatkiem hydrożeluumieszczonego na głębokości: 5cm; 10 cm; 15cm; okrywa glebowa: a/ gleba uprawna – (P);b/ torf ogrodniczy – (T).Zadarnienie badanych muraw trawnikowych zależało głownie od składu gatunkowego murawytrawnikowej jak i rodzaju podłoża glebowego.Wszystkie badane murawy trawnikowenajlepsze zadarnienie osiągały w wyniku umieszczenia hydrożelu w podłożu na głębokości10 cm.Z kolei rodzaj okrywy glebowej nie miał istotnego wpływu na wartość badanej cechy.
