出版社：Polish Society of Ecological Engineering (PTIE)
摘要：Przebadano wpływ lotnych kwasów tłuszczowych (LKT) na szybkość uwalniania i wiązaniafosforanów w czasie fazy mieszania i napowietrzania w reaktorze SBR.Określono także sprawnościprocesów usuwania fosforanów i azotanów (V) w zależności od rodzaju zastosowanego kwasu.Badania przeprowadzono w ramach jednego cyklu pracy SBR (mieszanie – 3 h, napowietrzanie – 4 hi sedymentacja – 1 h) w obecności kwasów: octowego, propionowego, masłowego, izomasłowego, walerianowego,izowalerianowego i kapronowego.Stężenia fosforanów i azotanów na początku cykluwynosiły odpowiednio 14,1 mg PPO4·dm-3 i 1,22 mg NNO3·dm-3.Stwierdzono, że fosforany uwalniane są z najwyższą szybkością w reaktorach z kwasem octowym(3,85 mg PPO4·dm-3·h-1`) i z najniższą (0,85 mg PPO4·dm-3·h-1) w obecności kwasów izowalerianowegoi kapronowego.Również wiązanie fosforanów przebiegało najszybciej w reaktorze z kwasem octowym(5,19 mg PPO4·dm-3·h-1), podczas, gdy najwolniej (2,86 mg PPO4·dm-3·h-1) w obecności kwasu izowalerianowego.Najwyższe szybkości uwalniania i wiązania fosforanów w obecności kwasu octowegobyły równoznaczne z najefektywniejszym procesem defosfatacji (65,25%).Nie było takiejjednoznacznej zależności w odniesieniu do pozostałych kwasów.Najniższą sprawność usuwaniafosforanów, zanotowano w reaktorach dla których zewnętrznym źródłem węgla były kwas izomasłowy(51,06%).Kwas octowy był także najbardziej efektywnym źródłem węgla w odniesieniu do procesu denitryfikacji(57,38%), a najmniej efektywnym był kwas izomasłowy (29,51%).Stwierdzono, że w obecności kwasu octowego zarówno proces defosfatacji jak i proces denitryfikacjiprzebiegały z najwyższą sprawnością.Najmniej sprzyjającym obu procesom był kwasizomasłowy.
关键词：usuwanie biogenów; uwalnianie i wiązanie fosforanów; LKT; SBR.
