تصور و ساختن نمونه‌های جاودانه، یکی از آشکارترین تلاشهای انسانی است که از نخستین لحظات زندگی، مرگ و زوال را به چشم می‌دیده، و همه مظاهر دنیا را در حال فرو ریختن می‌یافته‌ است. یکی از مهمترین اشکالی که با جاودانگی و مفهوم بی‌نهایت پیوند دارد، نماد دایره است. در حقیقت انسان، مفاهیم جاودانه را در این شکل مجسم کرده‌ است. این تجسم، گاه به صورت تصویری ذهنی و گاهی نیز به شکل نمونه‌های دیدنی درآمده است. از مهمترین ویژگیهای این نماد (همچون دیگر نمادها)، شناور بودن آن است؛ به همین سبب، در کسوتهایی گوناگون نمود یافته است؛ چنان‌که گاهی تجلی قداست می‌گردد، گاهی آفرینش کیهانی را تکرار می‌کند و گاهی نیز با اشیایی دیگر، گره می‌خورد و مفهومی یکسان را نشان می‌دهد.