期刊名称：Researches in Mystical Literature (Gawhar-i Guya)
印刷版ISSN：2008-3130
电子版ISSN：2476-3292
出版年度：2012
卷号：6
期号：1
页码：83-94
语种：Persian
摘要：تأمّل در متن سام‌نامه و نشانه‌هایی که در دو داستان فرعی آن دیده می‌شود، انتقال و تبدیل بخشی از اساطیر هند را به این متن حماسی آشکار می‌کند. اساطیر هندی موجود در سام‌نامه، در متونی از متون هندی دیده می‌شوند که اولین ترجمه‌های در دسترس آنها به عربی و فارسی، کتاب ماللهند ابوریحان بیرونی است و سپس در سطح وسیع‌تر آثاری که از طریق نهضت ترجمه در دوره حکومت تیموریان هند و اوائل دوره صفویه به فارسی برگردانده شده‌اند؛ لذا احتمال قریب به یقین آن است که از طریق این ترجمه‌ها وارد متون حماسی فارسی شده باشند. این تحقیق نشان می‌دهد: اولا، نحوه یاد‌کرد و نظم این اسطوره‌ها در سام‌نامه، با نوشته ابوریحان متفاوت است. ثانیاً، سراینده از متن آنها کم‌اطّلاع بوده است و از این، بر‌می‌آید که جامعه مخاطب نیز از این اسطوره‌ها اطّلاعی نداشته و خالی‌الذهن بوده است. هم چنین با توجه به زمان انتقال این مضامین از هند به ایران می‌توان گفت که تاریخ سرایش این منظومه، اگر سروده یک نفر باشد، زودتر از زمان حکومت جلال‌الدین اکبر در هند نمی‌تواند باشد و اگر سروده چند نفر باشد، حداقل آن بخشهایی که نام و اَشکال این اسطوره‌ها در آنها حضور دارد، مربوط به دوره یاد‌شده است.
其他摘要：A study of the text of Sām Nāmeh and certain indications found in two of its side stories suggests the conversion and transformation of certain myths of India in this text, myths whose themes were probably introduced into Persian literary epic first through ma li'l-Hind of Abū Raihān Bīrūnī and then on a more extensive scale through the era of translation movements during the time of the Mughal rule in India and the early Safavid rule in Persia. Thus, probably they entered into Persian epic texts via these translations. This research shows: i) the way in which these myths are cited and put into rhyme in Sām Nāmeh is different from that of Abū Raihān’s work, and ii) the author of Sām Nāmeh must have been little informed about these Hindu myths, by virtue of which the lack of knowledge about these myths on the part of the audience may be inferred. Moreover, given the time of the transfer of these themes from India to Persia, one can say that the timing of the creation of this work cannot be earlier than that of the rule of Jalāl ad-Dīn Akbar in India if Sām Nāmeh happens to be the work of one single author, and otherwise, one can say that at least those sections in which figures of the Hindu myths are present must have been related to this hypothesized period.
