این پژوهش با مطرح کردن پنج سوال، به شناسایی موانع اصلی و فرعی گسترش فروش اینترنتی در ایران و اولویت‌بندی آنها پرداخته است. این پژوهش از نوع آمیخته و از شاخه اتصال داده‌های کیفی و سپس کمی با تاکید بر مرحله کمی است. با تحلیل محتوای مصاحبه‌ها با مدیران هفت فروشگاه اینترنتی، فهرستی شامل 45 مانع جزئی شناسایی شد. این موانع در قالب نه طبقه مانع فرعی و چهار طبقه مانع اصلی طبقه‌بندی شد. در مرحله کمی، پرسشنامه‌ای 51 سوالی حاوی شش سوال جمعیت شناختی و 45 سوال تخصصی طراحی شد. نتایج بخش کمی نشان داد که موانع اصلی فروش اینترنتی به ترتیب اهمیت عبارتند از: حقوقی دولتی، فرهنگی، زیرساختی و مدیریتی. یافته ها همچنین، نشان داد ، موانع فرعی فروش اینترنتی به ترتیب اهمیت عبارتند از: قانونی، دولت، مخابراتی، جامعه، نیروی کار، حمل و نقل، مالی، مشتریان.

This research based on providing five questions has tried to identify and prioritize the main and sub inhibitors of internet selling boosting in Iran. A mixed method research (QUAN) has been used in this research. In the qualitative phase, individual in-depth interviews have been done with seven e-shop managers. In this phase, 45 detailed inhibitors have been detected. These 45 inhibitors have been categorized in nine sub categories and four main categories. In the quantitative phase a 51-items questionnaires has been designed including six demographical and 45 specialized questions. Findings of the quantitative phase reveal that the main obstacles include legal, cultural, infrastructural and managerial inhibitors. In addition, sub category inhibitors include legal, governmental, telecommunication, society, human resource, transportation, financial and customer related.

  Keywords: e-selling, Iran, Inhibitors, Mixed method.