摘要：Gainkarga gertatzen ari dira gizarte-zerbitzuen alorrean krisialdiak sortarazi dituen ekonomia- mailako herritarren zailtasunak. Arazo horietako batzuek orain horren larriki azaldu arren, krisialdiaren aurreko arazoen ondorio dira. Arazo horiek zerikusia dute Espainian nahi izandako Estatu sozial modernoaren gizarte-zerbitzuak ezartzean gertatutako hutsegitearekin, eta geldiaraztearen erantzule da, baita ere, ongintzan indartutako eredua eta laguntza jasotzeko sarbide izateko arautu gabeko babes ekonomikoaren kudeaketa. Egoera hobetzearren aurkezten dira zenbait proposamen, adibidez, gizarte-zerbitzuen eta laguntza sozialaren funtzio propioak bereizten, edo gertutasuneko laguntzearen aldeko espazioa eta ekintza komunitarioa indartuz
