摘要：Şiddet günümüz toplumlarının maruz kaldığı sosyal problemlerden biridir. Geçmişten günümüze çalışmalarında acı ve şiddeti görselleştiren sanatçı, 1960’lardan itibaren şiddeti performanslarla, beden sanatıyla, hazır nesneyle ve birçok disiplinler arası yaklaşımlarla gerçekleştirmiştir. Zihinsel ve bedensel sınırları zorlayıp çok sayıda eyleme imza atmışlardır. Bu makale sanatta acının ve şiddetin tarihini, şiddetin sanatta ve çeşitli disiplinlerdeki yerini inceler. Literatür tarama yöntemiyle ele alınacak çalışma 1960 tarihinden günümüze sanatçıların eserlerinin arka planındaki acı ve şiddet duygusunun sanatçının yaratma sürecindeki rolü ve şiddeti ele alış biçimleri irdelenir. Verilerin toplanması aşamasında, yaşamının bir döneminde acı ve şiddeti bizzat deneyimlemiş veya maruz kamış sanatçıların bu deneyimlerini yansıttıkları çalışmalar veya bedenini bir sanat eserinin parçası gibi kullanıp bedenlerine fiziksel şiddet uygulayan sanatçıların eserleri araştırılmıştır. Konunun sınırlılıkları içerisindeki şiddet ve acı sanatçıların bireysel veya toplumsal bunalım zamanlarında, üretim sürecine geçerek kendini yaratım sürecine yöneltmesinin ürünleridir. Konunun bütünündeki tema, acı ve şiddetin yaratıcılığı tetiklediği, yaratının da sanatçı üzerinde bir iyileşme sağladığıdır. Sanatsal yaratı, acıyla baş etmek için bir yol, bir çıkış oluşturur; sanat da var olmak için bir anlamda acıya ihtiyaç duyar. Böylelikle acının sanatı beslediği, sanatınsa acıyı dindirdiği söylenebilir.
