出版社：Nigde University School of Physical Education and Sports
摘要：Sürekli koşular antrenmanı ile değişmeli koşular içeren fartlek antrenman yönteminin MaxVO2 üzerine etkisinin araştırıldığı çalışmaya 14-15 yaş arası 10 sedanter erkek gönüllü olarak katılmışlardır. Katılımcılar iki guruba ayrılarak fartlek ve sürekli koşu antrenman grupları oluşturulmuştur. Guruplara yüklenme yoğunluğu ve şiddetinin kademeli olarak arttırıldığı koşu antrenmanları yaptırıldı. Antrenmanlar 1 ay süre ile haftada 3 gün, günde 45–60 dakika uygulanmıştır. Antrenman programlarından önce ve sonra 12 dakika koş-yürü testi uygulanarak maksimal oksijen tüketim kapasiteleri tespit edildi.
Elde edilen verilerin istatistik değerlendirmesinde, aynı gurubun antrenman öncesi ve sonrası değerlerinin karşılaştırılmasında Wilcoxson signed rank testi kullanıldı. Guruplar arasındaki farklara ise Mann-whitney U test ile bakıldı.
Yapılan çalışmada sürekli koşular gurubunun MaxVO2 değerlerinin karşılaştırmasında son testte artış olmasına karşın bu artışın istatistiksel açıdan almalı olmadığı tespit edilmiştir. Diğer taraftan fartlek antrenman gurubunun son testinde görülen artışın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu (p<0.05) tespit edilmiştir.
Sonuç olarak yapılan çalışmada her iki antrenman programının da maksimal oksijen tüketim kapasitesini arttırdığı ancak fartlek koşu antrenmanı yapan guruptaki artışın daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.
其他摘要：The aim of study was to investigate the effect of continuous running and fartlek training on maximal oxygen consumption capacity. 10 healthy sedentary males, between 14-15 ages, have voluntarily participated the study. Participants was divided into 2 groups, groups of fartlek and continuous running have been formed. Endurance program, in which density and severity of load have been fractionally increased, has been applied for 45-60 minutes three times a week, three days in a week for a month. The maximal oxygen consumption capacity has been determined by applying 12 minutes run and walk test before and after the training program.
For statistical evaluation, Wilcoxson signed rank test has been used in comparison of the pre and post values of the same group’s variables. And to compare differences between groups have been used with Mann-Whitney U test. Statically significant level was set at 0,05.
In the study, comparison of pre and post training MaxVO2 values of continuous running group, it was determined that have an increase after the training but it was not statistically significant. On the contrary, it is determined that in the comparison of pre and post test values of fartlek training group, the increase after the training is statistically significant (p<0.05).
In conclusion, it has been founded that the maximal oxygen consumption capacity has increased in both training programs but the increase in the fartlek training group is higher.
Key Words: Adolescent, Continuous running, Training, MaxVO2, Fartlek
