摘要：مقدمه: از پروپوفول برای ایجاد سدیشن در بیماران كانديد كولونوسكوپي و كلانژيوپانكراتوگرافي استفاده شده است، ولی دوز مشخصی از دارو که كارايي لازم را همراه با ایمنی کامل جهت تجویز در خارج از اتاق عمل داشته باشد، در دست نیست. در این پژوهش، بی‌خطری و كارايي پروپوفول با دوز شروع mg/kg 8/0 و دوز ادامه µg/kg/min25 با میدازولام وریدی mg/kg1/0 مقایسه شد. مواد و روش‌ها: در اين کارآزمایی بالینی، تعداد 140 بیمار طی 7 ماه به‌طور تصادفی در دو گروه پروپوفول و میدازولام بررسی شدند. متغیرهای فشارخون سیستولیک، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس در دقيقه و اشباع هموگلوبین از اکسیژن (SPO2) جهت مقایسه بی‌خطر‌بودن پروپوفول و پاسخ‌های سوماتیک و اتونوم بیمار به تحریک جراحی و همچنین طول ریکاوری، سرعت ترخیص از بیمارستان، یادآوری وقایع حین عمل و رضایتمندی پزشك معالج، جهت مقایسه كارايي استفاده شد. نتایج: گروه پروپوفول از ثبات بیشتر فشارخون سیستولیک برخوردار بود (05/0P<). تغییرات تنفسی دو گروه یکسان بود. هیپوکسی و آپنه در هیچ بیماری دیده نشد. میانگین زمان ریکاوری و زمان لازم برای ترخیص بیمار در گروه پروپوفول، به‌صورت مشخص پایین‌تر بود. میانگین سایر متغیرها تفاوت معنادار نداشت و در هر دو گروه یکسان بود. نتیجه‌گیری: پروپوفول با دوز فوق می‌تواند جایگزینی مناسب برای میدازولام در کولونوسکوپی و کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد باشد و مزیت آن نسبت‌به میدازولام، ثبات بیشتر فشارخون شریانی، کاهش زمان ریکاوری و ترخیص سریع‌تر بیمار از بیمارستان است.
其他摘要：Introduction: Propofol can be used for intravenous sedation in gastrointestinal endoscopic procedures but a safe and effective dose for outside operating room usage is not defined. In this single blind clinical trial we compare safety and efficacy of low dose intravenous propofol sedation (0.8mg/kg stat and 25µg/kg/min maintenance) with intravenous midazolam sedation (0.1mg/kg).Method: During a 7 month period of this clinical trial, 140 consecutive patients undergoing routine colonoscopy and ERCP randomly received either midazolam or propofol for sedation. Vital signs (systolic blood pressure, heart rate, respiratory rate and SPO2) were continuously monitored for safety measurement and procedure related variables, patient's autonomic and somatic response to stimulus, the recovery time and postanesthesia discharge time, patient’s intraoperative awareness and gastroenterologist satisfaction were assessed for efficacy measurement of two methods. Results: In propofol group mean systolic blood pressure changes (initial systolic blood pressure vs. maximum systolic blood pressure during procedure) was less than midazolam group (P<0.05). Mean respiratory change (initial respiratory rate vs. minimum heart rate during procedure and initial SPO2 with room air vs. minimum SPO2 during procedure with 5 lit/min O2) had no differences in two groups. Apnea and hypoxia was not observed in any patient. Mean recovery time and mean postanesthesia discharge time were significantly lower in propofol than midazolam group. Other variables had no significant differences in midazolam and propofol group. Conclusions: Low dose propofol sedation (0.8mg/kg stat and 25µg/kg/min maintenance) is safer and more effective than midazolam (0.1 mg/kg) sedation and is associated with less systolic blood pressure changes, faster recovery and shorter postanesthesia discharge time.
