标题：هورمون رشد، شاخص مقاومت انسولینی، نیمرخ لیپیدی و عملکرد قلبی- تنفسی در مردان جوان چاق و لاغر غیرفعال: ارتباط با سطوح گرلین آسیل‌دار پلاسما
其他标题：Growth Hormone, Insulin Resistance Index, Lipid Profile, and Cardiorespiratory Function in Obese and Lean Inactive Young Men: Correlations with Plasma Acylated Ghrelin Levels
摘要：مقدمه: گرلین پلاسما تحت تأثیر وضعیت تغذیه‌ای فرد مي‌باشد و تصور می‌شود که در تنظیم کوتاه‌مدت و دراز‌مدت خوردن غذا و وزن بدن ایفای نقش مي‌كند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه هورمون رشد، شاخص مقاومت انسولینی، نیمرخ لیپیدی و عملکرد قلبی- تنفسی در مردان چاق و لاغر غیرفعال و تعیین ارتباطات آن‌ها با سطوح گرلین آسیل‌دار پلاسما اجرا شد. مواد و روشها: در اين مطالعه مقايسه‌اي، 19 مرد جوان چاق (نمایه توده بدنی kg/m2 0/31) و 19 مرد جوان لاغر (نمایه توده بدنی kg/m25/18) که طی 6 ماه گذشته هیچ‌گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند، به‌عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی (در ساعت 8 صبح)، نمونه‌های خون براي تعیین سطوح گرلین آسیل‌دار، انسولین، هورمون رشد، گلوکز و نیمرخ لیپیدی جمع‌آوری شد. حداکثر اکسیژن مصرفی (به‌عنوان شاخص عملکرد قلبی- تنفسی) آزمودنی‌ها نیز سنجيده شد.نتایج: آزمودنی‌های چاق نسبت‌به لاغر، از سطوح انسولین و HOMA-IR (شاخص مقاومت انسولینی) بالاتری برخوردار بودند، درحالی‌که سطوح گرلین آسیل‌دار، هورمون رشد و حداکثر اکسیژن مصرفی در آنان پایین‌تر بود (01/0>P). هیچ‌گونه تفاوت معناداری بین مقادیر فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، گلوکز ناشتا و نیمرخ لیپیدی در دو گروه مشاهده نشد (01/0P). رابطه معناداری بین غلظت گرلین آسیل‌دار و مقادیر فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، گلوکز ناشتا و نیمرخ لیپیدی مشاهده نشد (01/0<P).نتیجه‌گیری: مردان جوان چاق و لاغر غیرفعال از سطوح گرلین آسیل‌دار، هورمون رشد، انسولین، شاخص مقاومت انسولینی، عملکرد قلبی- تنفسی و درصد چربی بدنی متمایزی برخوردار بودند و به‌نظر‌می‌‌رسد درصد چربی بدن، انسولین و هورمون رشد، قوی‌ترین عوامل تعیین‌کننده سطوح گرلین آسیل‌دار هستند
其他摘要：Introduction: Plasma ghrelin is influenced by nutritional status and is thought to play a role in acute and chronic regulating of food intake and body weight. The purpose of this study was to compare GH, insulin resistance index, lipid profile, and cardiorespiratory function in obese and lean inactive young men and determine their relationships with plasma acylated ghrelin levels. Methods: Study design of this research was causal-comparative. Obese (n=19, BMI: 31.0 kg/m2) and lean (n=19, BMI: 18.5 kg/m2) young men, without experience of regular physical activity during the previous six months, were selected. After 12 h fasting (at 8 a.m.), blood samples were collected to determine blood parameter levels. Also, maximal oxygen uptake (as indicator of cardiorespiratory function) of subjects was assessed. Results: Insulin levels and HOMA-IR (insulin resistance index) were higher, and GH, acylated ghrelin and maximal oxygen uptake levels were lower in obese men compared to lean men (P<0.01). No significant differences were observed in systolic and diastolic blood pressure, fasting blood glucose, and lipid profiles between obese and lean groups (P>0.01). Plasma acylated ghrelin concentrations were negatively correlated to body mass, body fat percent, body mass index, insulin and HOMA-IR, and positively correlated to GH levels and maximal oxygen uptake (P<0.01). No significant correlations were observed between plasma acylated ghrelin concentrations and systolic and diastolic blood pressure, fasting blood glucose, and lipid profiles in none of groups (P>0.01).Conclusion: Obese and lean inactive young men had different levels of acylated ghrelin, GH, insulin, insulin resistance index, cardiorespiratory function and body fat percent. Body fat percent, insulin, and GH levels appear to be the strongest determinant factors of acylated ghrelin levels.
