摘要：مقدمه: باتوجه به مشكلات مادري و جنيني مرتبط با مواجهه زنان باردار با آلودگي هوا و نقش تعيين مراحل تغيير رفتار در پيشگيري از مواجهه، مطالعه حاضر با هدف تعیین پیشگویی‌کننده‌های مراحل تغییر رفتاری پیشگیری از مواجهه با آلودگی هوا در زنان باردار شهر تهران طراحی شده است.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی 200 نمونه از زنان باردار سه منطقه جغرافیایی شمال، جنوب و مرکز تهران که به درمانگاه‌های مراقبت دوران بارداری مراجعه کردند، به‌طور تصادفی وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری داده‌ها ازطریق پرسشنامه‌های محقق ساخته و استانداردشده مطابق با الگوی فرانظریه‌ای، شامل فرم اطلاعات مردم‌شناختی، پرسشنامه منافع، موانع، خودکارآمدی و مراحل تغییر انجام پذیرفت. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون كای- دو، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون لجستیک انجام شد.نتایج: میانگین (±انحراف معیار) سني افراد مورد مطالعه 4/8 ±9/26 سال و میانگین (±انحراف معیار) سن بارداری 1/9±9/27 هفته بود. بین مراحل تغییر رفتار با موانع، منافع و خودکارآمدی، همبستگی خطی معناداری مشاهده شد (001/0P=). همچنین یافته‌های پژوهش نشان داد که خودکارآمدی توان پیشگویی‌کنندگی مراحل تغییر رفتار را دارد (001/0P=).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد كه از ميان سازه‌هاي مورد بررسي الگوي فرانظریه‌ای، خودكارآمدي تنها سازه پيشگويي‌كننده اتخاذ رفتار پيشگيري از آلودگي هوا مي‌باشد. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به‌عنوان پایه‌ای برای مداخلات آموزشی درزمینه تغییر رفتار جهت کاهش مواجهه با آلودگی هوا در زنان باردار، مورد استفاده متخصصان امر سلامت قرار گیرد.
其他摘要：Introduction: Due to the vulnerability of pregnant women and their fetuses to air pollution and the role of determining the stages of behavior change in preventing the exposure to air pollution, this study aimed at investigating the predictors of stages of changing preventive behavior among pregnant women in Tehran.Methods: In this cross sectional study, 200 pregnant women who referred to three health centers located in different geographic regions of Tehran in the fall 2011 were randomly selected and assessed. Data were gathered through a validated researcher-made questionnaire based on Transtheoretical model which included demographic as well as benefits, obstacles and self-efficacy sections. The data were analyzed using descriptive and analytic statistical tests of chi-square, spearman correlation and logistic regression.Results: Totally, 200 eligible pregnant women with mean age of 26.9±4.8 participated in this study. There were significant correlation between stage of change with pros, cons and self-efficacy P<0.0001. Additionally, self-efficacy was a significant predictor of stage of behavior change.Conclusion: Results showed that, only self-efficacy construct could predict air pollution exposure behavior. The findings of this study can be used as a robust basis for future educational interventions regarding air pollution preventive behaviors in pregnant women.
关键词：آلودگي هوا، مراحل تغییر رفتار، بارداری، الگوی فرانظریه‌ای، رفتار پیشگیرانه.
