摘要：مقدمه: طرح "مدرسه مروج سلامت" در مدارس کشور بهمنظور پیشگیری از سوء مصرف مواد، بروز رفتارهای پرخطر و خشونتآميز در حال اجرا است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثربخشی این طرح در افزایش برخی از شاخصهای سلامت روانی دانشآموزان شرکتکننده در طرح فوق انجام گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه توصيفي- تحليلي تعداد 400 دانشآموز در مقطع دبيرستان (در قالب 4 گروه (2 گروه مداخله و 2 گروه شاهد) از هر دو جنس دختر و پسر و هر کدام 100 نفر) بر اساس جدول كرجسي و مورگان به شکل نمونهگیری چند مرحلهای و تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامههای استاندارد سلامت عمومي، پرخاشگری، عزت نفس، رضايت از زندگي و شادكامي بود. دادهها از طریق نرمافزار آماری SPSS ویرایش 13و از طریق آمار توصیفی و آزمون آماری t زوجي مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری 5% در نظر گرفته شد.نتایج: بین میانگین نمرات سطح سلامت عمومی، عزت نفس، شادکامی و رضایت از زندگی گروه آزمایش و گروه مقایسه از نظر آماری تفاوت معناداري وجود نداشت. ولی بین میانگین نمرات عملکرد تحصیلی گروه آزمایش و گروه مقایسه از لحاظ آماری تفاوت معنادار مشاهده شد (005/0P=).نتیجهگیری: يافته كلي پژوهش حاکی از عدم اثر بخشی آموزشهای ارايه شده در میان دانشآموزان شرکتکننده در طرح مدرسه مروج سلامت بر متغیرهای سلامت روان است. بهتر است جهت اثر بخش کردن طرح، شیوههای اجرایی آن مورد ارزیابی و بازنگری قرار گیرد.
其他摘要：Introduction: The “school- based health program” is implemented in schools all over the country with the purpose of preventing substance abuse, high-risk behaviors, and violence. The current study aimed at evaluating the effectiveness of this program in enhancing some of the health indicators of the students participating in this program. Methods: In this cross- sectional study, based on the Krejcie and Morgan table, 400 students (4 groups- 2cases and 2 controls- each including 100 people from both male and female genders) were selected through stratified and stage random sampling. The data gathering tools were the “General Health Questionnaire”, Rosenberg Self Esteem Inventory, Oxford Happiness Questionnaire, Satisfied with Life Scale. The data were analyzed using SPSS 13 software and through descriptive statistics and paired t test.Results: There were no statistically significant differences between General Health, Self esteem, Happiness and Satisfied with Life mean scores of case and control groups. However, the differences between the mean scores of the two groups in educational performance were significant (P=0.005). Conclusion: General findings of this study indicate that education presented to students via school-based health program has not been effective in enhancing their mental health. Therefore, to improve the effectiveness of this program, it is suggested that the educational methods of this program be revised.
