摘要：مقدمه: امروزه تنظيم خانواده بهعنوان يك اصل اساسي در زندگي افراد بشر در نظر گرفته مي‌شود. این مطالعه با هدف بررسی آگاهی و نگرش ارایهدهندگان خدمات تنظیم خانواده در زمینه روشهای پیشگیری از بارداری در شهرستان شاهرود در سال 1387 انجام شد. مواد و روشها: پژوهش از نوع مطالعات تحلیلی- مقطعي و كاربردي ميباشد. در اين مطالعه پرسشنامهاي مشتمل بر 8 سؤال عمومي و 52 سؤال اختصاصي تهيه شده و جهت تكميل در اختيار ارایهدهندگان قرار گرفت. جمعيت مورد مطالعه كليه ارایهدهندگان خدمات تنظیم خانواده (162 نفر) بوده كه درخانههای بهداشت، مراکز بهداشتی درمانی روستایی و شهری معاونت بهداشتي شاغل بودند. همبستگی بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و مقایسه میانگین نمره بین گروهها با آزمون آنالیز واریانس انجام شده است.نتایج: در این مطالعه 152 نفر در مطالعه شرکت نموده که اکثریت آنها (7/73%) زن بودند. 3/74% ارایهدهندگان بهورز، 9/7 درصد کاردان بهداشت خانواده، 6/2 درصد کارشناس بهداشت خانواده و 1/15 درصد ماما بودند. میانگین نمره آگاهی 7/2±9/17 از 25 بوده که حاکی از نمره آگاهی متوسط میباشد. میانگین نمره نگرش 3/10±0/71 از 108 بوده که حاکی از نمره نگرش مثبت در افراد مورد مطالعه میباشد. نتایج نشان داد رابطه معناداری بین آگاهی با جنس، شغل، مدرک تحصیلی، واحد خدمتی، سابقه کار و نوع روش پیشگیری مورد استفاده توسط ارایهکننده خدمت وجود دارد (001/0 P=). همچنین بین نگرش با جنس، واحد خدمتی، سابقه کار و آگاهی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: با عنایت به آگاهی متوسط ارایهدهندگان خدمات تنظیم خانواده و نگرش نسبتاً مثبت و عدم استفاده از روشهای پیشگیری مطمئن در بین حدود یک سوم از آنان به نظر میرسد برگزاری کلاسهای آموزشی در زمینه تنظیم خانواده برای کلیه ردههای ارایهکننده خدمات میتواند کمک شایانی در ارتقاء برنامههای بهداشت مادران داشته باشد.
其他摘要：Introduction: These days, family planning is considered a fundamental principle in human life. This study aimed to investigate family planning service providers’ knowledge about and attitude toward pregnancy prevention methods in shahrood in 2008.Methods: This research was a cross-sectional and applied one. In this study, a questionnaire including 8 general items and 52 specialized ones was administered to service providers. The studied population (162 people) was all service providers working in health houses and urban and rural health centers in shahrood. The correlation between variables was calculated through Pearson correlation coefficient and the means of groups were compared through analysis of variance (ANOVA). The results have been show in the form of tables and diagrams. Results: 152 people, the majority of whom (73.7%) were women, participated in the study. 74.3% of participants had high school diploma and below degrees. 7.9 % had associative and 2.6% had BS degrees in family health. 15.1% had BS degrees in midwifery. The Knowledge mean score was 17.9±2.7 out of 25 which indicates average knowledge of service providers. The attitude mean score was 71±10.3 out of 108 that indicates the positive attitude of family planning service providers. The results showed a significant relationship between knowledge and sex, job, level of education, unit of service providing, work experience and type of prevention used by the service providers (P= 0.001). However, there was no significant relationship between attitude and sex, service unit and work experience. Conclusion: Noting the average knowledge and the positive attitudes of the family planning service providers, and noting the unreliable prevention methods about one-third of them use, providing all ranks of service providers with educational classes about family planning seems to be a considerable help for planning and promotion of mothers health plans.
