摘要：مقدمه: پوکی استخوان و چاقی، دو اختلال مهم ترکیب بدن، در حال شیوع میباشند و تحقیقات کمی ارتباط بین چاقی و چگالی استخوانی با فعالیت بدنی را در دختران چاق مورد بررسی قرار دادهاند، بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر برنامه پیادهروی در پیشگیری از پوکی استخوان و کاهش چاقی در دختران چاق است.مواد و روشها: 20 نفر از دختران چاق غیر ورزشکار بهطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و سپس بهطور تصادفی به دو گروه 10 نفره شاهد و مداخله تقسیم شدند در (گروه شاهد kg/m2 6/3±9/30=BMI و در گروه مداخله: kg/m2 8/1±2/30=BMI). ابتدا و بعد از 2 ماه، چگالی استخوانی، ترکیب بدن و استروژن سرم آزمودنیها اندازهگیری شدند. سپس گروه مداخله برنامه تمرینی را که شامل 30 دقیقه پیادهروی با شدت 75%- 50% ضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت2 ماه بود، انجام دادند. اطلاعات بهدست آمده با آزمون آماری t مستقل و در سطح 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج این پژوهش نشان دادکه چگالی استخوانی در دو ناحیه ران و ستون فقرات در دو گروه مداخله و شاهد بعد از 2 ماه تغییر معناداری نداشتند (05/0<(P، اما تمام اجزای ترکیب بدن (001/0P=) و سطح استروژن سرم (035/0P=) نسبت به گروه شاهد بهطور معناداری تغییر یافتند.نتیجهگیری: بهعنوان یک نتیجه احتمالی از تحقیق حاضر میتوان چنین پیشنهاد کرد که پیادهروی طولانی مدت و با شدت بیشتر سبب تأثیر مثبت بر چگالی استخوان و عوامل مؤثر بر آن در دختران چاق میشود ولی به هر حال این نتیجهگیری به تحقیقات بیشتر نیاز دارد.
其他摘要：Introduction: Osteoporosis and obesity, two disorders of body composition, are growing in prevalence. This is while a few studies have investigated the relationship between body composition and bone mass density (BMD) with physical activity in obese girls. Thus, this study aims at investigating the effect of walking programs in preventing osteoporosis and reducing obesity in obese girls.Methods: Twenty non-athlete obese girls volunteered to take part in this research. The participants then were randomly divided into two groups (Control: n=10, BMI=30.9±3.6 kg/m2, and experimental: n=10, BMI=30.2±1.8 kg/m2). The bone mass density, body composition and serum estrogen of the participants were measured initially and after two months. Then the experimental group started a two-month exercise program which consisted of 30 minutes of walking with intensity of %50- %75 of heart rate three times a week. The data were analyzed through independent t-test (P<0.05).Results: The result of this study showed that BMD had no significant changes in either experimental and control groups after 2 months, but the effect on body composition in obese girls (P=0.001) and the level of serum estrogen in experimental group were significantly different in the two groups (P=0.035). Conclusion: As a result it may be suggested that longer and more intensive walking programs can be effective in BMD and related factors in obese girls; however more replicating studies are still needed.
