摘要：مقدمه: ارزیابی تعادل برای بیشتر سالمندان در زمینه سلامت و بهداشت بهمنظور کمک در جهت اهداف درمانی مناسب، افزایش آگاهی از خطر زمین خوردن و تخصیص وسیله کمکی مناسب لازم و ضروری است. زمین خوردن ارتباط مستقیمی با سلامت عمومی افراد سالمند دارد و شناسایی زود هنگامش باعث کاهش این خطر می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه سه روش ارزیابی عملکردی در شناسایی سالمندان با خطر زمین خوردن و بدون آن صورت گرفته است.مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه‌ای بود که بدین منظور تعداد 52 سالمند مرد و زن از سه پارک شهر تهران بعد از تکمیل پرسشنامه ارزیابی هوشیاری بهصورت در دسترس انتخاب و بنابر گزارش خود افراد، به دو گروه سالمند با سابقه زمين خوردن (27 نفر) و بدون سابقه زمین خوردن (25 نفر) تقسیم شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های: تعادل برگ، دسترسی عملکردی و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن جمعآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0>P انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروههای سالمندان با سابقه زمین خوردن و بدون آن، در متغیر وابسته خطر زمین خوردن وجود دارد (0005/0=P) بهطوریکه سالمندان بدون سابقه زمین خوردن در همه آزمونها وضعیت بهتری داشتند. همچنین نشان داده شد که هر سه آزمون نسبت به هم دارای همبستگی معناداری هستند. نتیجهگیری: بهطور کلی میتوان گفت هر سه آزمون در دو گروه دارای تفاوتهاي معناداری هستند و به کمک این ابزار میتوان اختلال تعادل سالمندان را شناسایی کرد.
其他摘要：Introduction: In order to help establish appropriate treatment goals, increase awareness of fall risk, and assign appropriate assistive device, balance assessment is necessary for most of the elderly in health setting. Falls have significant relationship with the health of elderly people; and its early identification will lead to reducing future fall risk. Therefore, the present study was done with the aim of comparing three functional tests in identifying elderly non-fallers and fallers.Methods: In this causal-comparative study, 52 elderly men and women were selected from Subjects three parks in Tehran. Having Completed a consciousness evaluation questionnaire through convenience sampling and based on participants’ self-reports, the subjects were divided into an elderly group (27 people) with a history of one or more falls in the previous one year and an elderly group (25 people) with no history of falls. The data were collected through Timed up & Go test, Functional Reach test and Berg Balance Scale and they were analyzed via MANOVA and Pearson correlation coefficient tests(P<0.05).Results: The results showed significant difference between elderly fallers and non fallers in fall risk dependent variable (P=0.0005) so that, in all tests, the elderly with no falling history had a better performance. There was also a significant correlation between the three tests.Conclusion: In general, it can be said that the two groups showed significant differences in all three tests and these instruments can be used to identify the elderly with balance impairment.
关键词：سالمندان، زمین خوردن، تعادل، با و بدون سابقه زمین خوردن.
