标题：طراحی و به¬کارگیری شاخص¬های تخصیص منابع مالی آموزش در دانشگاه¬های علوم پزشکی: کاربرد نظریه «کارفرما – مجری» در مطالعه كيفي
其他标题：Planning and Applying Indicators of Resource Allocation in Universities of Medical Sciences: Application of "Principal – Agent Theory" in a Qualitative Study
摘要：مقدمه: با توجه به اهمیت مديريت اقتصاد در آموزش ضرورت دارد تا بهدنبال راهی برای مدون نمودن علمي چگونگی اختصاص بودجه در دانشکدههای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی بود. در این پژوهش با استفاده از «نظریه کارفرما – مجری»، پژوهشگران با هدف تعیین شاخصهایی برای تخصیص بودجه در دانشکدههای مختلف دانشگاه علوم پزشکی مبتنی به اصول علمی مدیریت و اقتصاد به انجام اين پژوهش اقدام نمودند.مواد و روشها: این مطالعه کیفی بهصورت تشکیل جلسات صاحبنظران و بهروش دلفی انجام گردید. با مطالعه روشهای تخصیص بودجه کشورهای مختلف و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر دانشگاه و دانشکدههای تحت پوشش، شاخصهای تخصیص بودجه تدوین گردیدند. نتایج: تخصیص بودجه آموزش در دانشگاه علوم پزشکی منتخب، متناسب با عملکرد دانشکدهها، تعداد اعضاء هیأت علمی، تعداد دانشجویان و مقطع دانشجویان و هزینهبری رشته نبوده است. بررسیها نشان داد تخصیص اعتبارات هر دانشکده بیشتر معطوف به میزان هزینههای سال قبل و قدرت چانهزنی رؤسای دانشکدهها بوده است و برونداد حاصل از عملکرد کمتر بهعنوان شاخص بهکار برده میشده است.نتيجهگيري: بر اساس نتایج بهدست آمده در این پژوهش، اقداماتی نظیر چانهزنی و توجیهات کلامی برای افزایش سهم دانشکده از بودجه کل دانشگاه در دانشگاه علوم پزشکی منتخب براي انجام این پژوهش جای خود را به ارایه مستندات و عملکرد در جهت توسعه و حتی ارتقاء کیفیت آموزش داد. این مطالعه نشان داد مناسبترین شاخص برای تقسیم منابع مالی آموزش بین دانشکدههای مختلف یک دانشگاه، بر اساس تعداد دانشجو و هزینهبری هر رشته و مقطع میباشد. در این مطالعه ضرایب هزینهبری رشته و مقطع تعیین و بومی شد.
其他摘要：Introduction: Regarding the importance of health economics in education, it is a bear necessity to justify and organize the process of resource allocation in health allied faculties in all medical universities. Applying the "Principal–Agent Theory", researchers sought to determine indicators for resource allocation in faculties in a university of medical sciences, based on principles of scientific management and economics.Methods: In this qualitative study, using expert panel discussion and Delphi technique, researchers investigated many recourse allocation methods in universities all over the world and did their best to establish localized indicators for resource allocation in the university. Results: Based on the findings of this study, resource allocation in a selected medical university was not in accordance with their performance, number of faculty members, number of students and the types (undergraduate & postgraduate) and costs of their programs. In this study, indicators for resource allocation were, mostly, based on last year costs of faculties and authorities' bargaining abilities in each faculty, but not based on their performance.Conclusion: This research showed that bargaining and verbal justifications were replaced by documentation and improved performance in order to receive proper resources in the process of resource allocation. Moreover, this research showed that the best indicator to proportionate the financial resources among faculties in a university is to multiply the number of student by program cost weight in under and postgraduate curriculums. In this study, localized programs cost weights in the selected university were identified.
关键词：شاخص، تخصیص منابع، نظریه کارفرما – مجری، منابع مالی آموزش، دانشگاه، آموزش پزشکی، مطالعه كيفي.
