摘要：مقدمه: خودکشی اصلی‌ترین اورژانس روانپزشکی و یکی از بزرگترین معضلات بشری است، لذا مطالعه حاضر به بررسی خصوصیات اقدامکنندگان به خودآزاری عمدی (مسمومیتها)، مواد و داروهایی که مورد استفاده آن‌ها قرار گرفته و برخی عوامل همراه با آن می پردازد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 383 بیمار اقدامکننده به خود آزاری عمدی از نوع مسمومیت مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود از تیر ماه سال 81 تا پایان خرداد سال 82 انجام شد. دادهها از طریق پرسش‌نامههای طراحی شده و انجام مصاحبه با بیمار و بستگان او گردآوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: در طول یک سال، تعداد 383 نفر (163 نفر مرد و 220 نفر زن) مورد بررسی قرار گرفتند که گروه سنی 30-15 سال بیشترین فراوانی را (4/80%) به خود اختصاص دادند. 9/61% آن‌ها مجرد و اکثریت آن‌ها (8/48%) تحصیلات زیر دیپلم داشته و 5/88% موارد اقدام به خود آزاری را شهرنشینها انجام داده بودند، بیشترین موارد اقدام به خود آزاری، با استفاده از داروهای شیمیایی (341) نفر انجام شده که بنزودیازپینها (26%) شایعترین گروه دارویی مورد استفاده بود.نتیجه‌‌‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اقدام به خودکشی در گروه جوانان و مجردین قابل توجه بوده و اقدامات حفاظتی می‌تواند در اولویت اول، به بررسی مشکلات این گروهها اختصاص یابد. همچنین از مهم‌ترین مباحث بالینی، توجه به عوامل خطر خودکشی و درمان موارد خودآزاری عمدی جهت جلوگیری از تکرار آن می‌باشد.
其他摘要：Introduction: Suicide is the basic urgency of psychiatry and one of the greatest problems of human. With this regard, this study was done to determine the characteristics of the attempters and materials that were used for self- harm. Methods and Materials: This cross- sectional study was carried out on 383 patients admitted to Imam Hossein hospital in Shahroud during July 2002-2003. The data were collected through questionnaires filled by health workers and analysed using SPSS software. Results: During one year period, 383 patients (163 males and 220 females) with poisoning were admitted. The group age of 15-30 years had the most frequency in deliberate self- harm(80.4%), the single persons included 61.9% and 48.8% of cases had less than 12 schooling years education. 88.5% of attempters were from urban areas. In 341 patients, the suicide attempts were with drugs, and banzodiazepins (26%) were the most common used drugs. Conclusion: This study has shown that deliberate self-harm attempters were remarkable among youth and single persons and preventine affairs can include the investigation of these group's problems. The main clinical issues are the assessment of suicide risk and the management of deliberate self – harm.
关键词：اقدام به خودکشی، خود آزاری عمدی، مسمومیت، شاهرود.
