摘要：مقدمه: ازدواج و انتخاب همسر یکی از مهمترین رویدادهای زندگی انسان محسوب می‌شود که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نيز تأثير مي‌گذارد و به‌طور قطع هر مشکلی برای خانواده اتفاق بیافتد؛ ضرر آن متوجه کل ساختار و نظام ارزشی، فرهنگی جامعه خواهد بود. متأسفانه زوج های جوان وقت و انرژی خاصی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی‌کنند و در همان سال‌های اولیه زندگي، تعارضات قابل توجهی را تجربه می‌کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر افزایش تمایزیافتگی و صمیمیت زوجین می‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مداخله‌اي 30 زوج (60 نفر) از دانشجويان متأهل انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه مداخله (15 زوج) و شاهد (15 زوج) تقسيم شدند. قبل از مداخله و بعد از آن پرسشنامه خود متمايزسازي (DSI) و رضايت زناشويي (MIQ) توسط دانشجويان تکميل گرديد. گروه شاهد هيچ آموزشي دريافت نكردند. مداخله شامل 10 جلسه آموزش نظريه انتخاب بود. نتایج: یافته‌ها نشان داد که آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایزیافتگی دانشجويان متأهل مؤثر است، به‌طوري‌كه ميانگين نمرات خود متمايزسازي در گروه مداخله از 2/19±2/170 به 1/10±8/191 افزايش يافته است. همچنين تأثير مداخله بر افزايش صميميت زناشويي بين زوجين معنادار نبود.نتیجه‌گیری: يافته هاي اين پژوهش سودمندي آموزش نظریه انتخاب را در افزايش تمايزيافتگي تأييد مي‌کند لذا با توجه به تغییرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی و نیاز روز افزون جوانان در آستانه ازدواج پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی و دانشگاهی، آموزش این مهارت‌ها مورد توجه قرار گیرد.
其他摘要：Introduction: Marriage and choice of spouse is one of the most important events of human life which affect not only the physical but also mental health of the individual. It is certain that any problem that arises in the family, the losses will concern the total structure and cultural value system of the society. Unfortunately, young couples do not allocate particular time and energy to preparedness to establish relationship and consequently experience the considerable amount of conflict in early years of marital life. The aim of this study is to investigate the effectiveness of choice theory education on increasing self-differentiation and intimacy in married couples. Methods: In thisinterventional study, 30 married couples of students (n=60) were selected and allocated randomly to case (15 couples) and control (15 couples) groups. Differentiation of Self-Inventory (DSI) and Marital Intimacy (MIQ) questionnaires were completed by students. The control group received no training. Intervention included 10 sessions of choice theory education.Results: results showed that choice theory education by grouping method is effective in increasing the self-differentiation of married students, in which the mean score of self-differentiation in case group increased from 170.2±19.2 to 191.8±10.1. Also, the effect of intervention on increasing the couples’ marital intimacy was not significant.Conclusion: Result of this research confirmed the effectiveness of choice theory education in increasing the self- differentiation, so regarding the cultural and social transition and also the increasing need of incipient married youth, it is recommended that education of these skills will be concerned in the academic and training centers.
