摘要：مقدمه: آنتی ژن 4 وابسته به لنفوسیت T سیتوتوکسیک نقش مهمی در بازدارندگی فعالیت سلول‌های T بر عهده دارد. به‌نظر می‌رسد پلی‌مورفیسم 49AG مرتبط با بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک باشد اما نتایج مطالعاتی که تاکنون انجام شده است متناقض می‌باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بیشتر این ارتباط انجام شده است.مواد و روش‌ها: جستجو از بانک‌های SID (Scientific Information Database)، Iran medex، Irandoc، OVID، Science Direct، Pubmed، Scopus انجام شد. کلیه مقالات تا تاریخ 30 دسامبر 2011 مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 11 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. جهت بررسی ارتباط بین داده‌ها، نسبت شانس (OR) و فاصله اطمینان (CI) 95% در نظر گرفته شد. در صورت وجود هتروژنیتی از مدل تصادفی (با استفاده از روش درسیمونیان و لیرد) و در صورت عدم‌وجود هتروژنیتی، از مدل ثابت (با استفاده از روش مانتل هنزل) استفاده گردید.نتایج: در مجموع 15 مطالعه در ارتباط با پلی‌مورفیسم 49AG و بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک وارد مطالعه گردید. 1705 فرد بیمار و 2299 فرد سالم به‌عنوان گروه مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی حاضر هیچ‌گونه ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم مورد بررسی و بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک در هیچ یک از گروه‌های نژادی یافت نشد.نتیجه‌گیری: در متا آنالیز حاضر، هیچ‌گونه ارتباطی بین پلی‌مورفیسم 49AG و بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک یافت نشد. پیشنهاد می‌گردد در آینده با افزایش حجم نمونه، نتایج دقیق‌تری به‌دست آورد.
其他摘要：Introduction: Cytotoxic T lymphocyte-associated antigen-4 (CTLA-4) is an important negative regulator of T-cell responses. The49AG polymorphism of the CTLA-4 gene may be associated with systemic lupus erythematosus (SLE) risk, but the results from previous published studies have been inconsistent. We carried out a meta-analysis search to assess this association more precisely.Methods: A systematic search of six electronic databases (Pubmed, Science direct, OVID, Iran doc, Iran medex and SID:Scientefic Information Database) was performed for relevant articles published between 1978 and 2011. The odds ratio (OR) and its 95% confidence interval (95%CI) were used to assess the strength of the association. We evaluated both fixed and random effect models, depending on the presence of between-study heterogeneity. The data were analyzed using STATA software. Results: A total of 15 independent studies on the CTLA-4 gene 49AG polymorphism and SLE, including 1705 cases and 2299 controls were used in the meta-analysis. No significant association was found between 49AG polymorphism and SLE risk in the overall or subgroup analyses.Conclusion: This meta-analysis showed no significant association between 49AG polymorphism and SLE susceptibility. Large-scale and well-designed case-control studies are suggested.
