摘要:مقدمه: پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی بيماري صرع کیفیت زندگی بيماران مبتلا را به شدت تحت تأثير قرار میدهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل پيشبينيكننده کيفيت زندگي بيماران مبتلابه صرع و شناخت عواملي با بيشترين اثر انجام شد.مواد و روشها: اين مطالعه مقطعی مقايسهاي میباشد كه بر روي 100 بیمار صرعي و 100 فرد سالم همراه بيمار مراجعهكننده به كلينيك بيمارستان 22 بهمن شهرستان مشهد انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد كيفيت زندگی سازمان جهاني بهداشت بود. براي تعيين عوامل پیشبینیکننده كيفيت زندگي مبتلایان به صرع از مدل رگرسيون خطي چندگانه استفاده گرديد. نتايج: ميانگين نمره كلي کیفیت زندگي بيماران و افراد سالم تفاوت نداشت و تنها در حيطههاي جسمي (001/0P<)، محيط (002/0P=) و اجتماعي (001/0P<) تفاوت آماري معنیدار مشاهده شد. نتايج رگرسيون خطي چندگانه نشان داد متغيرهاي سن، جنس، سطح تحصيلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع در ماه بهعنوان عوامل پیشبینیکننده مستقل کیفیت زندگی کلی در مبتلايان به صرع بودند. در تمام حيطههاي كيفيت زندگي، افزايش تعداد حملات صرع نمره كيفيت زندگي را كاهش مي دهد و زنان نسبتبه مردان نمره كيفيت زندگي بالاتري داشتند. نتيجهگيري: سن، جنس، سطح تحصيلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع بهعنوان عوامل مهم پيشگوييكننده سطح كيفيت زندگي كلي بيماران مبتلابه صرع تعيين شدند. بيشترين اثر مربوطبه تعداد حملات صرع و جنسيت زن بود. براساس يافتههاي مطالعه تنها عاملي كه ميتوان بر روي آن مداخله نمود، كنترل تعداد حملات صرع ميباشد كه بهنظر ميرسد نقش مؤثري در ارتقاء كيفيت زندگي بيماران مبتلابه صرع داشته باشد.
其他摘要:Introduction: Quality of life among patients with epilepsy is severely affected by consequences of physical, psychological, social of epilepsy. The aim of present study was to evaluate predictors of quality of life in epileptic patients and to determine the main effective factors.Methods: This is a comparative cross sectional study on 100 epileptic patients and 100 healthy people from patient's relatives who referred to neurology clinic of 22 Bahman hospital in Mashhad. Data were collected through the WHO quality of life (QOL) standard questionnaire. Multiple linear regression analysis was used to determine predictor factors of quality of life in patients with epilepsy. Results: The mean total score of quality of life in two groups of patients and healthy people showed no significant difference. Only in the physical (P<0.001), environment (P=0.002) and social domain (P<0.001) differences were statistically significant. Multiple linear regression analysis showed that age, sex, education level, type of epilepsy, and numbers of seizures in one month are effective factors. In all four domains of QOL, quality of life score decreased by increasing the episodes of seizures. Moreover, females compared with males had higher quality of life scores.Conclusion: Age, sex, education level, type of epilepsy, and number of seizures were important predictors of total QOL in patients with epilepsy. Number of seizures and female gender had higher effect on QOL. Based on our findings controlling numbers of seizures is the key factor in improving the quality of life among patients with epilepsy.