摘要：مقدمه: استاتین‌ها و فعالیت ورزشی هر دو دارای اثرات سودمندی در پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی هستند. با این حال، مصرف طولانی مدت داروهای استاتینی به‌ویژه در دوزهای بالا دارای اثرات جانبی نامطلوبی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ترکیبی تمرین استقامتی و سه دوز داروی آتورواستاتین بر تغییر شکل ساختاری قلب پس از انفارکتوس میوکارد در موش‌های صحرایی نر صورت گرفته است.مواد و روش‌ها: 75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار ( با وزن 250-210 گرم) به‌طور تصادفی به 9 گروه کنترل کاذب (شم)، کنترل، تمرین استقامتی، آتورواستاتین (5، 10 و 15 ميلي‌گرم/کیلوگرم) و تمرین + آتورواستاتین (5، 10 و 15 ميلي‌گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد به‌وسیله تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین (mg/kg 150) در دو روز متوالی القاء شد. مداخله دارویی و تمرین استقامتی 2 روز پس از انفارکتوس میوکارد شروع و به مدت 4 هفته ادامه یافت. جهت بررسی آسیب نکروزی و میزان بافت فیبروزی به‌ترتیب از رنگ‌آميزي هماتوکسیلین- ائوزین و تری کرم ماسون استفاده شد.نتایج: ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین باعث کاهش معنی‌دار میزان آسیب نکروزی و بافت فیبروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (01/0>P). تمرین ورزشی استقامتی به تنهایی تغییر معنی‌داری در میزان آسیب نکروزی ایجاد نکرد اما باعث افزایش معنی‌دار بافت فیبروزی (001/0>P) در مقایسه با گروه کنترل گردید. دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین به تنهایی باعث کاهش معني‌دار میزان آسیب نکروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (001/0>P)، اما اختلاف بین این گروه‌ها و گروه کنترل از نظر میزان بافت فیبروزی تنها در دوز 15 ميلي‌گرم/کیلوگرم از لحاظ آماری معني‌دار بود (001/0>P).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین در بهبود شاخص‌های آسیب قلبی ناشی از انفارکتوس میوکارد مؤثرتر از تمرین و دارو به تنهایی مي‌باشد. با این حال، استفاده از تمرین استقامتی در کنار درمان دارویی نمی‌تواند باعث کاهش دوز مصرفی آتورواستاتین گردد.
其他摘要：Introduction: Statins and exercise have beneficial effects in preventing cardiovascular diseases. However, prolonged use of statins particularly at high doses has unpleasant side effects. This study aimed to investigate the combined effect of endurance training and three doses of Atorvastatin on cardiac remodeling after myocardial infarction in male rats.Methods: 75 male wistar rats (weighing 210-250g) were randomly divided to 9 groups. Sham, control, endurance training, Atorvastatin (5, 10 and 15 mg/kg), and exercise plus Atorvastatin (5, 10 and 15 mg/kg): Myocardial infarction was induced by subcutaneous injection of isoprenaline (150 mg/kg) in two consecutive days. Drug and training intervention was initiated 2 days after infarction and continued for 4 weeks. In order to assess the necrosis lesion and fibrosis tissue, hematoxylin & eosin and masson trichrome staining were used respectively.Results: The combination of endurance training and various doses of Atorvastatin significantly reduced the amount of necrosis and fibrosis tissue compared with the control group (P<0.01). Endurance exercise training alone did not cause significant changes in the extent of necrosis damage, but significantly increased fibrosis tissue compared with the control group (P<0.001). Various doses of Atorvastatin alone significantly reduced necrosis damage (P<0.001), but the difference between these groups and the control group in terms of fibrous tissue was statistically significant only at dose of 15 mg/kg (P<0.001).Conclusion: The results of this study showed that the combination of training and various doses of Atorvastatin are more effective in improving of tissue damage caused by myocardial infarction than exercise and Atorvastatin alone. However, the use of endurance training with medical therapy can not reduce the dose of Atorvastatin.
关键词：تمرین استقامتی، آتورواستاتین، انفارکتوس میوکارد، تغییر شکل ساختاری قلب
