出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：این پژوهش به بررسی تأثیر چرخه چهارساله ریاست جمهوریِ ایران، بر بازده شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. قلمرو زمانی آن، شامل دو دوره ریاست جمهوری (1388– 1380) است که طی آن، دولت‌های هشتم و نهم جمهوری اسلامی ایران روی کار آمدند. برای شناسایی روابط مورد نظر، از مدل‌های خودرگرسیون ناهمسان شرطی، خودرگرسیون ناهمسان شرطی تعمیمیافته و خودرگرسیون ناهمسان شرطی تعمیمیافته توانی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که میزان رشد بازده سهام بورس تهران در سال اول از دوره ریاست جمهوری کاهش داشته، در سال دوم افزایش یافته، در سال سوم به اوج خود رسیده و در سال چهارم بار دیگر کاهش یافته است که کاهش رشد بازده در سال اول دوره ریاست جمهوری، بیش از کاهش آن در سال چهارم بوده است. همچنین یافتهها نشان داد که میزان رشد بازده در سال‌های مختلف ریاست جمهوری در ایران و کشورهای دیگر، متفاوت است و برای تبیین آن باید به ساختار سیاسی و چگونگی انتخاب نامزدها در انتخابات ریاست جمهوری توجه کرد. این امر بیانگر نیاز اساسی به توسعه مدل‌های منطبق با ویژگی‌های سیستم سیاسی ـ مالی در ایران است. بهره‌گیری از چنین مدل‌هایی می‌تواند سرمایهگذاران را در اتخاذ تصمیمهای بههنگام برای کسب بیشترین بازده از سرمایهگذاریها یاری رساند.
关键词：شاخص بازده نقدی و قیمت بورس اوراق بهادار تهران;مدل‌های خودرگرسیون ناهمسان شرطی (ARCH);چرخه‌های انتخابات
