出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：در سال‌های اخیر به‌منظور علمی نمودن سیاست‌ها، فعالیت نهادهای سیاست پژو در فضای سیاست‌گذاری، افزایش یافته است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر این نهادها در فضای سیاست‌گذاری است. به‌این منظور از مدل ارایه شده توسط دوکشیر و ترلاو استفاده شده است. این مدل که روند سیاست پژوهی را شکل می‌دهد، از چهار بعد، تشخیص مشکلات و شناسایی مسایل، درک مسایل اصلی، پشتیبانی از برنامه اقدامات انتخابی و اثر ارزیابی و فرآیند کنترل تشکیل شده است. فرض بر آن است روندهای فوق تأثیر زیادی بر علمی نمودن سیاست‌ها خواهند گذاشت. در بررسی پیمایشی بین نهادهای سیاست پژو در ایران، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به‌عنوان جامعه‌ی آماری انتخاب شده است. از بین 120 نفر اعضاء جامعه‌ی آماری، 40 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. اطلاعات بهوسیله-ی پرسشنامه جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به‌دست آمده در هر چهار بعد، بین وضع موجود و وضع مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که فعالیت‌های سیاست پژوهی در جامعه‌ی آماری از تأثیرگذاری لازم در فضای سیاست‌گذاری برخوردار نیست. تحلیل و تبیین قرار گرفتن در این وضعیت، بخش پایانی این مقاله را شکل می‌دهد.
