مقدمه: مطالعه حاضر به عنوان بخشی از برنامه نیاز سنجی آموزش مجازی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با هدف ارزیابی میزان آمادگی دانشکدههای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در خصوص آموزشهای مجازی از دیدگاه معاونین و مسؤولین دفاتر توسعه آموزش دانشکدهها انجام شد.
روشها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی از نوع مقطعی بود. ابزار محققساخته این مطالعه دارای 18 سؤال و در چهار حیطه ارزیابی زیر ساختها شامل 4 سؤال، ارزیابی منابع دانشکده شامل 2 سؤال، ارزیابی آمادگی دانشجویان شامل 5 سؤال، ارزیابی آمادگی اعضای هیأتعلمی 6 سؤال و یک سؤال در خصوص نگرش آنها به آموزش مجازی بود. جمعآوری اطلاعات توسط رابطین در هر دانشکده انجام گرفت.
نتایج: میانگین نمره ارزیابی آمادگی در زمینه توسعه آموزش مجازی 20/1±99/4 بود. از میان حیطههای مورد مطالعه حیطه آمادگی دانشجویان با 37/1±38/5 دارای بیشترین نمره و منابع با 65/1±60/4 کمترین نمره را از طرف مشارکتکنندگان کسب نمودند. میانگین نمره نگرش سطح متوسط نگرش افراد مورد مطالعه را نشان میدهد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد علیرغم نگرش مناسب و متوسط افراد مورد مطالعه به توسعه آموزش مجازی در دانشکدهها، این افراد آمادگی دانشکدهها را در زمینه برنامهریزی و تأمین منابع و همچنین آمادگی اعضای هیأتعلمی را نامناسب ارزیابی نمودهاند. این در حالی است که زیر ساختهای دانشکده از دیدگاه این افراد در مقایسه با دو حیطه دیگر از وضعیت مناسبتری برخوردار است.
Introduction: The present study was carried out as part of the needs assessment program of virtual training at Isfahan University of Medical Sciences with the aim of evaluating the readiness level of faculties with regard to virtual training from the perspective of the deputies and authorities of education development offices at the faculties.
Methods: This study was a descriptive cross-sectional research. An 18-item researcher-made instrument was used for assessing the following four domains: infrastructures (4 items), faculty’s resources (2 items), students’ readiness (5 items), faculty members’ readiness (6 items) and their attitudes towards virtual training (1 item). Data were collected through the officials in each faculty and analyzed by means of descriptive statistics.
Results: The mean score of readiness in the field of virtual training development was 4.99±1.20. Among the four domains, students’ readiness (5.38±1.37) and resources (4.60±1.65) had the highest and lowest scores respectively. The mean score of attitudes revealed a moderate level of the subjects’ attitudes.
Conclusion: The results showed that despite their moderate attitude to virtual training development in the faculties, the participants assessed the faculty members and faculties’ readiness for planning and resource supply as inadequate. Nevertheless, the faculty infrastructures had a more favorable status compared to the other two domains from the respondents’ viewpoints.