摘要:مؤسسه. دانشگاه علوم پزشکی تهران مقدمه. در نظام ارزیابی کنونی پذیرش دانشجو براساس هوش عمومی آنها صورت میگیرد که با کنکور ورودی دانشگاهها ارزیابی میشود. با در نظر گرفتن این حقیقت که یکی از عملکردهای مهم فارغ التحصیلان علوم پزشکی، آموزش دادن به بیماران در جهت بهبودی و مراقبت از سلامت خود است، اهمیت مهارتها و توانش ارتباطی کمتر از هوش عمومی نیست. قدرت پیش بینی هوش زبانی که توسط آزمون سیزا (سنجش یادگیری زبان ایرانیان) اندازه گیری میشود در مورد گزینش داوطلبان موفق بیش از آن آزمون ورودی کنکور دانشگاهها است. روشها. در این پژوهش با استفاده از روش تجربی نشان داده شد که امکان موفقیت ارتباطی افرادی که در آزمون سیزا نمرات بالاتری آوردهاند بهتر از کسانی است که در این آزمون نمرات پائینی کسب کردهاند. به شرکت کنندگان در آغاز سال تحصیلی 81-1380 آزمون سیزا ارائه گردید و براساس نمره به دو سطح بالا و پایین گروه بندی شدند. هر دو گروه روال عادی تحصیلی خود را در یادگیری زبان و دورههای علوم پایه طی کردند. سپس نمرات نهایی آنان در پایان نیمسال بعنوان شاخص پیشرفتهایشان با ارزشهای پیش بینی شده در آزمون سیزا و همچنین با معدل نمرات علوم تجربی و زبان کنکور به طور جداگانه مقایسه گردید. یافتهها. آزمون سیزا نشان داد که نسبت به آزمونهای دیگر از قبیل نمره زبان کنکور و یا هوش عمومی که با معدل علوم تجربی در کنکور برآورد گردیده است. از قدرت پیش بینی بالاتری برخوردار است. تیجه. چنانچه هوش زبانی داوطلبان را بعنوان عاملی در گزینش آنان در نظر بگیریم، میزان موفقیتهای تحصیلی آنان را با’ دقت بیشتری میتوان پیش بینی کرد. آدرس. مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, تهران.
其他摘要:Introduction. In the current screening system, new admissions are based on general intelligence as measured by universities entrance examination. Considering the fact that an important function of medical graduates is to educate the patients how to restore and take care of their health, communicative competence and skills would be, at least, as important as general intelligence. To show that language intelligence as measured by Iranian Language Aptitude Battery (ILAB) is of a higher predictive value in the screening of successful candidates than the general intelligence as measured by universities entrance examinations (konkur). Methods. An experimental method was used to show that the chance of communicative success of those who performed better on ILAB was significantly different from those with a poorer performance. The subjects were given ILAB at the beginning of the academic year to be grouped into the upper and lower groups. Both groups received their regular education in language and basic science courses. Their final grades at the end of the semester, an indication of their achievement, was compared with the corresponding predicted values they had received on ILAB at the beginning of the academic year, with their natural science average grade on the universities entrance examination (konkur) and their language grade on the same test. Findings. ILAB proved to be of a higher predictive value than any other such factors as language knowledge, or general intelligence as measured by the universities entrance exam. Results. Success of medical students in their studies would be predicted with much higher precision if we consider language intelligence as an additional factor in the screening of new admissions.