摘要:مقدمه: برنامههای دوره دکتری پرستاری در تمام دنیا در حال گسترش بوده و از دانشآموختگان این مقطع، به عنوان پرستارانی حرفهای، انتظار میرود با بصیرت و توانایی وضعیت مراقبت پرستاری را در سیستم سلامت، مطابق با نیازهای جامعه اصلاح نمایند. دراین پژوهش مقایسه تطبیقی برنامه آموزشی دوره دکتری پرستاری دانشگاه ویدنر (Widener) با برنامه آموزشی دکتری پرستاری ایران، انجام شد. روشها: مطالعه توصیفی و تطبیقی حاضر در سال 1393 انجام شد. به منظور مقایسه عناصر تشکیلدهنده برنامه آموزشی دکتری پرستاری ایران و دانشگاه ویدنر و با جستجو اینترنتی، اطلاعات مورد نیاز جمعآوری و با استفاده از الگوی Beredy چهارمرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه، تطبیق برنامهها انجام شد. نتایج: در برنامه آموزشی دوره دکتری پرستاری ایران ارتباط بین ارزشهای اسلامی و حرفهای، نیازها و تواناییهای فراگیران به وضوح مشخص نیست. محتوا بعضی از دروس تأکید بر مسائل تئوریک دارد و بسیار انتزاعی است. در استراتژیهای اجرایی برنامه آموزشی دانشگاه ویدنر تأکید بر موظف کردن دانشجو به نگارش یافتههای علمی در رابطه با هر درس دیده نمیشود اما در ایران سیاستهای مربوط به چاپ مقاله حاصل از پایاننامه بسیار سختگیرانه است. ارائه دروس در دانشگاه ویدنر هم به صورت حضوری و هم به صورت مجازی است اما در ایران فقط به صورت حضوری است. برنامه درسی دوره دکتری پرستاری ایران فقط در قسمتهایی مانند مشخصات و ساختار دوره وجوه مشترک با برنامه درسی دوره دکتری پرستاری دانشگاه ویدنر دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد میشود که با توجه به ارزشهای حرفهای، تعالیم و فرهنگ اسلامی، نقش و وظایف فارغالتحصیلان این مقطع و با در نظر گرفتن نیاز جامعه، در محتوا، شیوه ارائه و ارزشیابی برنامه درسی این دوره بازنگریهایی صورت گیرد.
其他摘要:Introduction: Nursing PhD programs are developing across the world and graduates, as professional nurses, are expected to reform nursing care in health systems according to society's needs. This study aimed to compare the curricula of nursing PhD programs in Widener University and Iran. Methods: This descriptive-comparative study was carried out in 2014. In order to compare components of nursing PhD program curriculum in Iran and Widener University, data were collected by searching through the internet and compared using Bereday’s four-stage model: description, interpretation, juxtaposition and comparison. Results: In Iran’s nursing PhD curriculum, the relationship between Islamic and professional values, and learners’ needs and capabilities is not clear. The content of some courses are very abstract and emphasize on theoretical issues. The executive strategies of the Widener University’s curriculum do not stress writing papers as a course requirement; while it is obligatory in Iran to publish papers based on dissertations. Courses are presented in both in-person and virtual classes in Widener University; however, they are presented only in in-person classes in Iran. It is only in terms of the specifications and structure of the program where Iranian and Widener University’s curricula have common grounds. Conclusion: The findings suggested that considering professional values, Islamic doctrine and culture, graduates’ roles and tasks, and society’s needs, the content and methods of presentation and evaluation of the PhD curriculum should be revised.
关键词:مطالعه تطبیقی; برنامه درسی; مدل بردی; دکتری پرستاری; برنامه درسی دانشگاه ویدنر