摘要：مقدمه: آموزش مداوم نیروی انسانی بخشی تفکیک ناپذیر از وظایف دانشگاه‌های علوم پزشکی در ارائه خدمات مطلوب و پاسخ‌گویی به نیازهای جامعه است که به شیوه‌های متفاوتی از جمله کارگاههای آموزشی به اجرا در می‌آید. این پژوهش با هدف بررسی میزان رعایت اصول طراحی و اجرای کارگاههای آموزشی در حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی درسال 1393 انجام گرفت. جامعه ونمونه پژوهش کلیه کارگاههای آموزشی ضمن خدمت کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اراک بود که به تعداد 28 کارگاه به شیوه سرشماری وارد مطالعه شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از چک‌لیست محقق‌ساخته پس از تأیید روایی و پایایی استفاده شد. هچنین از پرسشنامه نظرسنجی که در هرکارگاه به صورت تصادفی بین 20نفر و در مجموع 560 فراگیر توزیع گردید نیز استفاده شد. نتایج با استفاده از شاخص های پراکندگی و مرکزی تحلیل شد. نتایج: میانگین امتیاز طراحی کارگاه‌ها با اکتساب 07/9±18/78 از 100 نمره در حد مطلوب و اجرا با میانگین، 72/7±47/60 در حد متوسط به دست آمد. بالاترین میانگین امتیاز طراحی از 5 نمره مربوط به مطابقت محتوا با اهداف (76/0±71/4) و پایین‌ترین مربوط تعداد مناسب شرکت‌کنندگان (72/0±67/2)، اطلاع فراگیران ازپیش نیازها (57/1±95/2) و تناسب زمان مباحث نظری و کارگروهی (94/0±3) بود. در اجرا بیش‌ترین امتیازمربوط به رفتار و تأثیر مدرسین در یادگیری (72/0±23/4) وضوح اهداف (74/0±18/4) و کم‌ترین در زمینه دقت علمی محتوا (99/0±95/1)، عدم ارتباط کامل محتوا با نیاز فراگیران (24/1±02/2) و اجرای نامناسب کارهای گروهی (48/1±23/3) بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاکی از مطلوب بودن طراحی کارگاه‌ها بود، اما اکثر فراگیران اجرا را متوسط ارزیابی نمودند. لذا پیشنهاد می‌گردد ضمن برگزاری دوره‌های آموزشی برای مجریان در زمینه نحوه اجرای کارگاه، به رفع نقاط ضعف طراحی نیز توجه گردد.
其他摘要：Introduction : Continuing education of human resources is an integral part of medical universities’ tasks to offer desirable services and meet the society’s needs which is achieved through various ways including workshops. Therefore, the purpose of this study was to examine the extent of compliance with principles of designing and implementing educational workshops by the vice chancellor for health of Arak University of Medical Sciences. Methods : This descriptive, cross-sectional study was performed in 2014. The population and sample consisted of in-service all of educational workshops for the staff of the vice chancellor for health of Arak University of Medical Sciences which were calculated at 28 workshops Data collection tool was a researcher-made checklist whose validity and reliability had been confirmed. Also, a survey questionnaire was randomly distributed among 20 learners in each workshop leading to a total number of 560 learners. Data were analyzed by central tendency and dispersion indices. Results: The mean score of design was at a desirable level (78.18±9.07 out of 100), while that of implementation was average (60.47±7.72). The highest score of design was related to content-goal compatibility (4.71±0.76 out of 5), while the lowest scores were related to the appropriate number of participants (2.67±0.72), learners’ knowledge of prerequisites (2.95±1.57) and proportion of the time of theoretical subjects and group work (3±0.94). As to implementation, the highest scores were related to the behavior and impact of teachers in learning (4.23±0.72) and clarity of goals (4.18±0.74), while the lowest scores were related to the content’s scientific accuracy (1.95±0.99), the lack of complete relevance of contents to learners’ needs (2.02±1.24) and improper implementation of group work (3.23±1.48). Conclusion : The results indicate the desirability of workshops’ design but most of the learners had an average evaluation of the implementation. Therefore, it is suggested that besides holding training courses for directors about the implementation of workshops, special attention should be given to overcoming the weaknesses of workshops’ design.
关键词：کارگاه; کارگاه آموزشی; طراحی آموزشی; نیازسنجی; نیازسنجی آموزشی
其他关键词：Workshop; educational workshop; educational designing; need assessment; educational need assessment
