摘要：مقدمه: انگیزه تحصیلی به عنوان عاملی برای تصمیم‌گیری و ادامه تحصیلات دانشگاهی می‌تواند قابل درک باشد. یکی از مدل‌های جدید در این حوزه، مدل انگیزش تحصیلی جونز ( MUSIC ) است که این پژوهش به آزمون ساختار هفت عاملی این مدل انگیزشی در دانشجویان علوم پزشکی پرداخته است. روش‌ها: این پژوهش توصیفی بر 378 نفر (197 نفر دختر و 181 نفر پسر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده بودند، صورت گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه 26 گویه‌ای انگیزش دانشجویان جونز و ویلکینز استفاده شد. بررسی ماتریس همبستگی و تحلیل عاملی تأییدی با استفاده از نرم‌افزار Amos- 16 صورت گرفت. نتایج: همبستگی مثبت و معناداری بین مؤلفه‌های این مدل وجود داشت. شاخص‌های نیکویی برازش نشان داد که مدل هفت عاملی برازش مناسبی از انگیزش تحصیلی دانشجویان را فراهم می‌سازد. نتیجه‌گیری: ساختار هفت عاملی مدل انگیزش تحصیلی MUSIC می تواند جهت شناخت و ارتقای سطح انگیزش تحصیلی و مشارکت دانشجویان به میزان زیادی مفید باشد.
其他摘要：Introduction : Academic motivation can be perceived as a factor in deciding to continue academic education. One of the new models in this area is Jones’s model of academic motivation (MUSIC). This study aimed to test the seven-factor structure of this motivation model in medical sciences students . Methods : This descriptive study was conducted on 378 students (197 females and 181 males) of Urmia University of Medical Sciences who were selected through cluster sampling method. Data were collected using Jones and Wilkins’s 26-item students’ motivation questionnaire. Amos-16 software was used for the correlation matrix analysis and confirmatory factor analysis. Results: A positive significant correlation existed among the components of the model. Goodness of fit indices showed that the seven-factor model provides a good fit of students’ academic motivation. Conclusion : The seven-factor structure of academic motivation (MUSIC) model can be highly useful in developing and promoting students’ academic motivation and participation .
