标题：ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه های مقیاس فاصله اجتماعی و مقیاس خطرناک‌بودن جهت بررسی انگ بیماری های شدید روانی در ایران
其他标题：Psychometric Properties of the Persian Version of Social Distance and Dangerousness Scales to Investigate Stigma Due to Severe Mental Illness in Iran
期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2015
卷号：21
期号：3
页码：254-261
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف : این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس فاصله اجتماعی و مقیاس خطرناک بودن جهت بررسی انگ بیماریهای شدید روانی انجام شد. روش : در این مطالعه توصیفی از نوع اعتبارسنجی، 200 نفر از افراد شاغل در حرفههای بهداشت روان، با روش نمونهگیری تصادفی، از بیمارستان روانپزشکی رازی انتخاب شدند. این افراد دو مقیاس فاصله اجتماعی و خطرناک بودن را تکمیل کردند. برای بررسی پایایی از روشهای همسانی درونی و آزمون- بازآزمون استفاده شد. روایی سازه و محتوایی این دو مقیاس نیز بررسی گردید. یافته ها : ضریبآلفایکرونباخ برای دو مقیاس فاصله اجتماعی و خطرناک بودن بهترتیب 92/0و 96/ 0 و ضریب پایایی بازآزمایی به ترتیب 89/0و 88/0 به دست آمد. روایی محتوایی این دو مقیاس نیز به ترتیب 75/0و 77/0 بود. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مقیاس فاصله اجتماعی و مقیاس خطرناک بودن هر دو دارای یک ساختار تک عاملی هستند. عامل طرد اجتماعی، 76/0از واریانس مقیاس فاصله اجتماعی و عامل خطرناک بودن، 74/0از واریانس مقیاس خطرناک بودن را تبیین نمودند. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه حاکی از روایی و پایایی قابل قبول نسخه فارسی مقیاس فاصله اجتماعی و مقیاس خطرناک بودن است. بنابراین می توان از این دو مقیاس جهت بررسی انگ بیماریهای شدید روانی در ایران استفاده کرد.
其他摘要：Objectives : The aim of the present study was to assess the psychometric properties of the Persian version of the Social Distance and Dangerousness scales used for studying stigma of severe mental illnesses. Method : In a cross sectional study, Social Distance and Dangerousness scales were administered to 200 mental health workers of Razi Psychiatry Hospital who were selected through random sampling procedure. The reliability of the scales was assessed through internal consistency and test-retest procedures. The content and construct validity were also assessed. Results : Cronbach’s alpha for the Social Distance and Dangerousness scales were 0.92 and 0.96, respectively. Test-retest reliability coefficients for the two scales were 0.89 and 0.88, respectively. The content validity coefficients of the scales were 0.75 and 0.77. Factor analysis of each scale yielded one factor. The social rejection factor accounted for 76% of the Social Distance scale and the dangerousness factor accounted for 74% of the Dangerousness scale. Conclusion : The results indicate that the Persian version of the Social Distance and Dangerousness scales have satisfactory psychometric properties and can be used to measure the stigma of severe mental illness in Iran.
