期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2016
卷号：21
期号：4
页码：327-337
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف : هدف این پژوهش بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامههای پذیرش و طرد والدین (نسخه پدر و مادر) و همسر به عنوان شریک عاطفی بود. روش : 220 شرکت کننده (120 زن و 100 مرد) متأهل از 4 دانشگاه در شهر تهران به روش خوشه ای چند مرحلهای انتخاب و پرسشنامه های پذیرش- طرد والدین، پذیرش- طرد شریک صمیمی و پرسشنامه ارزیابی شخصیت را تکمیل نمودند. دادهها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها : روایی محتوایی پرسشنامهها توسط 3 متخصص تأیید شد. همسانی درونی در هر سه نسخه بالای 80/0 بوده و همچنین ضریب پایایی بازآزمایی نشان دهنده ثبات نمرات در فاصله 3 ماه بود. همبستگی پذیرش و طرد والدین و همسر با زیرمقیاسهای عدم سازگاری روانشناختی نشان دهنده روایی ملاکی مناسب آزمون بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده برازش مناسب مدل چهار عاملی ابزار بوده و تأیید کننده روایی سازه ابزار بود. نتیجهگیری : به طور کلی نتایج نشان داد که ابزار پذیرش و طرد والدینی و همسر از روایی و پایایی مناسبی در دانشجویان ایرانی برخوردار بوده و در پژوهشها و موقعیتهای بالینی قابل استفاده است.
其他摘要：Objectives : The purpose of this study was to investigate the psychometric properties of acceptance- rejection of parents (mother and father version) and spouse questionnaire. Method : 220 married participants (120 women and 100 men) were selected using multiphase cluster sampling from 4 universities in city of Tehran and completed parental acceptance-rejection (adult PARQ), intimate partner acceptance-rejection (IARQ) and personality assessment questionnaires. Data were analyzed using confirmatory factor analysis, Cronbach’s alpha coefficient and Pearson’s correlation coefficient. Results : Content validity of questionnaires was confirmed by 3 experts. The internal consistency in all versions was more than 0.80 and test-retest reliability showed stability of scores after 3 months. The correlation of parental and spouse acceptance-rejection with subscals of psychological maladjustment confirmed criterion validity of the test. The result of confirmatory factor analysis showed sufficient fitness of 4-factor model of instrument and confirmed its construct validity. Conclusion : Overall, the finding showed good validity and reliability of parental and intimate partner acceptance-rejection instruments among Iranian students and thus can be utilized in research and clinical settings.
