摘要：زمینه و هدف: فرهنگ خطاپذیری به مفهوم رویکرد منطقی به موضوع خطای انسانی و پذیرش جائزالخطا بودن انسان می باشد. ارزیابی خوب از فرهنگ خطا پذیری ( (Just Culture ) حاکم بر یک سازمان لازمه طراحی و پیاده سازی اقدامات پیشگیرانه موثر برای کاهش رویدادها و آسیب هاست. این مطالعه با هدف روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه فرهنگ خطاپذیری یا JCQ Just Culture Questionnaire)) طراحی و اجرا گردید. روش بررسی: پرسشنامه JCQ حاوی 27 سؤال در 6 حیطه از فرهنگ خطا پذیری می باشد. دراین مطالعه نسخه فارسی پرسشنامه JCQ به روش استاندارد forward and backward translation تهیه گردید. برای بررسی روائی محتوائی، پرسشنامه مذکور در قالب فرم طراحی شده ای به 28 نفر از اعضای پانل خبرگان در رشته ارگونومی ارسال گردیده و بر اساس نظرات اعلام شده، شاخص روایی محتوایی (CVI) و نسبت روائی محتوایی (CVR) محاسبه گردید. پایایی پرسشنامه بعد از تکمیل آن توسط 221 نفر از پرسنل درمانی بیمارستانهای شهر اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بعد از جمع بندی نتایج و محاسبه CVI و CVR و انجام اصلاحات لازم نهایتاً روائی تمامی گویه ها مورد تائید قرار گرفت. گستره آلفای کرونباخ حیطه های مختلف فرهنگ خطاپذیری از65/0 تا89/0 و مقدار آن برای کل پرسشنامه 894/0 بدست آمد که نشان می دهد گویه های پرسشنامه در تمامی ابعاد مورد سنجش از همسانی درونی بالایی برخوردار است . نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که پرسشنامه فارسی JCQ ابزاری مناسب با روایی و پایایی قابل قبول بوده و برای ارزیابی فرهنگ خطا پذیری در سازمان ها و محیط های کار ایرانی قابل استفاده می باشد.
其他摘要：Background and aims: Just culture is conceptualized as a rational approach to human error and its fallibility. A good evaluation of just culture in an organization is needed to effectively design and implement of preventive measures to reduce the events and injuries. This study aimed to evaluate the psychometric features of the Persian language version of just culture questionnaire (JCQ). Methods: JC questionnaire contains 27 questions in six dimensions of JC. The Persian version of JC questionnaire was prepared by the standard method, forward-backward translation. In order to evaluate the content validity, the questionnaire was sent to 28 ergonomists and the content validity index (CVI) and content validity ratio (CVR) were calculated. The reliability of questionnaire was determined when 221 questionnaires were fulfilled by hospital nurseries. Results: the initial evaluations by experts partial revisions in some subscales to approve the CVR. By revisions, the validity of all subscales and consequently the JCQ were confirmed. The Cronbach's alpha coefficient for JCQ dimensions was ranged from 0.65 to 0.89. The total coefficient for the JCQ showed that the questionnaire has high internal consistency in all dimensions measured (α = 0.894). Conclusion: This study showed that the validity and reliability of the Persian version of JCQ are acceptable and it is applicable for assessment of just culture in Iranian organizations and workplaces.
关键词：JCQ; فرهنگ ایمنی; خطای انسانی; روان سنجی; فرهنگ خطاپذیری; ارگونومی
其他关键词：just culture; ergonomics; Human error; psychometrics; questionnaire
