摘要：زمینه و هدف: وظایف جابجایی بیمار از علل مهم ناراحتیهای اسکلتی عضلانی از جمله کمردرد، در کارکنان پرستاری میباشد. روش MAPO از روشهای کمی بررسی ارگونومیکی است که سطح ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با جابجایی بیمار در بخشهای بیمارستانی را از طریق محاسبه شاخص MAPO ارائه میدهد. این مطالعه با هدف ارزیابی ارگونومیکی بیمارستانهای دولتی شهر قزوین و اولویت بندی اقدامات اصلاحی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 43 بخش در 6 بیمارستان شهر قزوین مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از چک لیست شاخص MAPO از طریق مصاحبه با سرپرستار هر بخش و بازدید بخش‌ها، جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرفت. یافته ها: بررسی بیمارستان‌ها با روش MAPO نشان داد که 21 % بخشهای بیمارستانی در سطح ریسک 1 (ریسک ناچیز)، 5/46 % بخش‌ها در سطح ریسک 2 (ریسک متوسط) و 5/32% بخش‌ها در سطح ریسک 3 (ریسک زیاد) قرار داشتند. از میان بخشهای بیمارستانی مورد بررسی، بخش ارتوپدی بالاترین ریسک و بخش NICU کمترین ریسک را داشتند. نتایج نشان داد که بین میانگین مقادیر شاخص MAPO در بیمارستانهای مورد مطالعه، تفاوت معنی‌دار وجود نداشت (301/0= p ( ولی بین میانگین مقادیر شاخص MAPO در انواع بخشهای بیمارستانی، تفاوت معنی دار وجود دارد (014/0= p ( . نتیجه گیری: با توجه به بالابودن پتانسیل خطر در حدود یک سوم از بخش های بستری در بیمارستان های مورد مطالعه، بازنگری و اصلاح سیاستهای فعلی با رویکرد کاهش مواجهه پرسنل پرستاری با خطرات ناشی از جابجایی بیماران ضروری به نظر میرسد. در این راستا تاًمین ویلچرهای سالم به تعداد کافی و رعایت نسبت پرستار به بیمار از اولویت بالاتری برخوردار است.
其他摘要：Background and aims: Patient handling tasks are the major causes of musculoskeletal disorders, such as low back pain, among nursing staff. MAPO technique is a quantitative method of ergonomic evaluation that provides risk level of musculoskeletal disorders due to patient transfer in hospital wards by calculating MAPO index. The objective of the present study was to conduct an ergonomic evaluation of governmental hospitals in Qazvin city using MAPO method. Methods: This cross-sectional study included 43 wards in 6 governmental hospitals in Qazvin city. Data were collected using the MAPO index checklist during an interview with the head nurse and on-site inspection of wards. Statistical analysis was performed using spss version 16. Results: Evaluation of hospitals by MAPO method revealed that 21% of hospital wards were at risk level 1, 46.5% at risk level 2 and 32.5% at risk level 3. The results indicated that there was not a significant difference between mean of MAPO Index values in studied hospitals (p = 0.0301) but there was a significant difference between mean of MAPO index values at types of wards investigated (p= 0.014). Among all studied wards, orthopedic had highest risk and NICU had lowest risk. Conclusion: The effective factors on MAPO risk in hospital wards could be the absent, inadequate or insufficient of patient lifting devices, minor aids, wheelchair, structural features of environment (bathroom, toilet, patient room), and training of nurses according to patients handling number of nurses with regards to disable patients.
