摘要：مقدمه: آموزش در دیابت یک مسأله بنیادی و مهم در دستیابی به کیفیت زندگی مطلوب است. یکی از مؤثرترین عوامل در کیفیت آموزش، انتخاب آموزش‌های مناسب است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 98 بیمار دیابتی نوع دو انجام شد که از طریق تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کلینیکی خلاصه شده کیفیت زندگی بیماران دیابتی (DQOL-BCI) به زبان فارسی، پرسشنامه دموگرافیک و مشخصات بیماری بود. قبل از شروع مداخله، پرسشنامه‌ها توسط بیماران تکمیل شد و سپس مداخله به‌صورت آموزش خودمدیریتی برای گروه مداخله به اجرا در آمد و بعد از دو ماه مجدداً پرسشنامه کیفیت زندگی تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های آماری مجذور کای، آزمون دقیق فیشر، تی زوجی و مستقل و سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.نتايج: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همگن بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (82/0=P) اما بعد از مداخله، میانگین نمره کیفیت زندگی بین دو گروه تفاوت معنی‌دار پیدا کرد (002/0=P).نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاکی از بهبود کیفیت زندگی به‌دنبال آموزش خودمدیریتی بود. باتوجه به نقش مهم آموزش در مدیریت و کنترل بیماری‌های مزمن از جمله بیماری دیابت، استفاده از این نوع آموزش جهت دستیابی به کیفیت زندگی مطلوب توصیه می‌شود.
其他摘要：Introduction: Education is a fundamental and important issue to achieve optimal quality of life in diabetes. One of the most effective factors in the quality of education is the choice of appropriate methods of educational. This study with purpose assessing the effect of self- management education on quality of life of patients with diabetes mellitus type 2 was carried out.Methods: This study was a clinical trial on 98 patients with type 2 diabetes that conducted through Random allocation assigned to two intervention and control groups. Data collection tool contain diabetes quality of life brief clinical inventory (DQOL-BCI) in Farsi, demographic and patient information questionnaire. Before intervention, questionnaires were completed by patients and then self-management educational intervention for the intervention group was implemented and quality of life questionnaire was completed after two months. To analyze the data, SPSS statistical software version 21 and chi-square test, Fisher exact test, independent t-test and significance level (P<0.05) was used.Results: No significant differences in demographic factors between the two groups before the intervention. Quality of life score before intervention was not significantly different between the two groups (P=0.82). But after the intervention quality of life score was significantly different between the two groups (P=0.002).Conclusion: The results suggest improved quality of life after the self-management education. According to important role of education in the management and control of chronic diseases such as diabetes, use of this type of training to achieve the desired quality of life is recommended.
关键词：پرستاری؛مامایی;دیابت نوع دو، آموزش خودمدیریتی، کیفیت زندگی.
其他关键词：Diabetes; Self-management education; Quality of life
