摘要：مقدمه: پیششرطیسازی ایسکمی، اثرات حفاظتی در مقابل آسیب ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن میوکارد فراهم می‌کند. تمرینات ورزشی حالتی از پیششرطیسازی ایسکمیک است كه از طریق کاهش فشار اکسیداتیو می‌تواند موجب کاهش اندازه ناحیه انفارکتوس پس از ایسکمی ریپرفیوژن گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی تمرینات اینتروال با شدت بالا بر فشار اکسایشی و آسیب ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن میوکارد در رت‌های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش‌ها: ۲۰ رت نر ویستار به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل (10n=) و گروه تمرینات اینتروال شدید (10n=) قرار داده شدند. موش‌های گروه تمرینی به مدت هشت هفته تمرینات اینتروال شدید (۵ جلسه در هفته، هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه) را انجام دادند. تمرینات اینتروال شدید شامل 10 مرحله فعالیت دویدن دو دقیقه‌ای با شدت 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و یک دقیقه دویدن با شدت ۵۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. گروه کنترل در این مدت هیچ‌گونه فعالیتی نداشتند. ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات هر دو گروه با انسداد شریان پایین‌رونده قدامی میوکارد، تحت جراحی قرار گرفته و در شرایط ایسکمی (۳۰ دقیقه) ریپرفیوژن (۱۲۰ دقیقه) قرار گرفتند. پس از اتمام ایسکمی- رپرفیوژن، مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT) و میلوپراکسیداز (MPO) و اندازه ناحیه انفارکتوس میوکارد اندازه‌گیری شد. نتايج: نتایج نشان داد که ميزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و میلوپراکسیداز متعاقب آسیب ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن بین گروه اینتروال شدید و گروه کنترل، تفاوت معناداری نداشت (05/0≤P). باوجود این، فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوی گلوتاتیون میوکارد (004/0=P) در گروه تمرینات اینتروال به‌طور معناداری نسبت‌به گروه کنترل بیشتر بود. همچنین مشاهده شد كه غلظت مالون دی‌آلدئید در گروه تمرینی به‌طور معناداری نسبت‌به گروه کنترل بیشتر بود (006/0=P). علاوه بر اينها، اندازه ناحیه انفارکتوس نيز در گروه تمرینی نسبت‌به گروه کنترل کمتر بود (004/0=P). نتیجه‌گیری: در نهایت می‌توان گفت که تمرینات اینتروال با شدت بالا با ایجاد شرایط پیششرطیسازی ایسکمیک از طریق افزایش برخی از شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی، اندازه ناحیه انفارکتوس ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن میوکارد را کاهش می‌دهد و می‌تواند به‌عنوان یک روش مهم پیشگیرانه جهت جلوگیری از اتفاقات ایسکمیک میوکارد مورد توجه قرار گیرد.
其他摘要：Introduction : Ischemic preconditioning provides protective effects on ischemia-reperfusion Injury. Exercise training is a condition for ischemic preconditioning by attenuating of stress oxidative could decrease infarction size after ischemia reperfusion. The aim of study was to study the protective effect of high intensity interval training on stress oxidative and myocardial infarction–induced ischemia -reperfusion injury in male wistar rats. Methods: 20 male wistar rats were randomly assigned in control (Con; n=10) and high intensity interval training (HIIT; n=10). Exercise training was done for 8 weeks, 5 days per week and lasted 30 min per session. Intense interval training consists of 10 intervals of the running with an intensity of 90% of maximal oxygen consumption (VO 2 max) for 2 min and 1 min of running with 50% VO 2 max. 72 hr after last training session, animals were underwent surgery, and coronary occlusion was achieved by blocking aorta; for 30 min followed by a 120-min period of reperfusion. Glutathione peroxidase (GPX), Glutathione (GSH), Catalase (CAT), Myeloperoxidase (MPO), Malondialdehyde (MDA) and Myocardial infarct size were measured. Results: Results showed that there was no significant difference between HIIT and Control in GPX and MPO activity following ischemia-reperfusion (P≥0.05). However, CAT activity (P=0.004) and GSH content (P=0.006) significantly were higher in HIIT than control. Also, MDA concentration was greater in HIIT than control (P=0.006). While, myocardial infarct size significantly was lesser in HIIT than control (P=0.004). Conclusion: based on the results, it can be said that high intensity interval training can prevent myocardial infarction following ischemia-reperfusion by preconditioning via improving some antioxidant factors, and could been considered as important precautionary method in myocardial infarction events.
