出版社：Nigde University School of Physical Education and Sports
摘要：Çalışmanın amacı; görme engelli bireylerde sporun denge ve yürüme mesafesi üzerine etkisini incelemektir. Çalışmaya yaş ortalaması 14,31 ± 4,12 olan, 35 erkek, 23 kadın olmak üzere toplam 58 deneğin katılımı ile gerçekleşmiş olup iki gruba ayrılmıştır. 1. Grup; 5 yıl deneyimli n=31 görme engelli milli goalboll ve yüzme sporcularından, 2. Grup kontrol grubu olarak n=27 görme engelli sedanter deneklerden oluşmaktadır. Her iki grup arasında görme engel derecelerine göre B1 (hiç görmeyen), B2 (el şeklini algılayabilirler ancak görme keskinliği 20/600’den daha iyi değildir) ve B3 (20/600-60/600 görme gücüne sahiplerdir) şeklinde sınıflandırma yapılmıştır. Katılımcıların denge ve yürüme mesafeleri Berg denge skalası ve 6 dakika yürüme testi ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizlerinde ikili karşılaştırmalar için Mann Whitney U testi, çoklu karşılaştırmalar için Kruskal Wallis H testi ve post hoc testi olarak Mann Whitney U kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak alınmıştır. Milli sporcuların yürüme mesafesi ve denge durumları sedanter görme engellilere göre daha iyi bulunmuştur. Görme engelli sporcu grubunda alt gruplar incelendiğinde B2 ve B3 grubunun yürüme mesafesinin B1 grubuna göre daha iyi olduğu gözlenmiştir. Her üç grupta da denge bakımından fark gözlenmemiştir. Kontrol grubunun her üç alt grup arasında yürüme mesafesi ve denge bakımından fark olmadığı gözlenmiştir. Sporun denge ve yürüme mesafesi üzerine olumlu etkileri görülmüştür. Görme engelli bireylerin spora yönlendirilerek günlük yaşam aktivitelerinde daha bağımsız olabilmelerinin sağlanabileceği kanaatindeyiz Anahtar kelimeler: Görme engelli bireyler, Denge, Yürüme mesafesi, Spor
