摘要：نظام های آموزشی، و بخصوص نظام آموزش عالی، به مرور پی می برند که در شرایط عدیده امروز، بدون مدیریت و رهبری موثر قادر نخواهند بود که پاسخگوی فزاینده خویش باشند. زیرا با آشکار شدن اهمیت آموزش عالی در جامعه، مردم روز به روز نسبت به مسائل مرتبط با آموزش عالی حساسیت بیشتری پیدا میکنند و شیوه های سنتی مورد تردید واقع می شوند. در این مقاله سعی شده است که بطور خلاصه فضای حاکم بر دانشگاه ها، و شیوه رهبری هدایت آنها ترسیم گردد. لذا پس از اشاره ای کوتاه به ماهیت و نقش آموزش عالی، ابعاد مدیریت و رهبری دانشگاهی مورد اشاره قرار گرفته و ضمن مطرح کردن آثار منفی اعمال قدرت در دانشگاه ها اداره کردن آنها به عنوان سازمانهای بوروکراتیک و اینکه استادان و اهم علم و فضای بوروکراتیک نمی توانند خلاق و نوآور باشند. به مزایا مشارکت و توسعه فرهنگ مشارکتی در دانشگاه ها پرداخته شده است.
