摘要：هدف این مقاله بررسی عوامل و سیاستهای مؤثر بر ایجاد اشتغال در اقتصاد ایران است. برای این منظور با استفاده از دادههای سالانه طی دوره زمانی 1386-1353 و بهکارگیری تکنیک ARDL اقدام به برآورد مدل پویای تقاضای نیروی کار شده است. نتایج حاکی از آن بوده که در کوتاهمدت میتوان با استفاده از تسهیلات و تحریک تولید، اشتغال را افزایش داد. ضمن اینکه مهمترین عامل ایجاد اشتغال در بلندمدت سرمایهگذاری و به تبع آن، رشد اقتصاد شناسایی شده است. میزان ضریب متغیر با وقفه اشتغال گویای انعطافپذیری پایین بازار کار در اقتصاد ایران بوده که لازم است سیاستها و راهکارهای قانونی لازم برای روانتر ساختن آن مد نظر قرار گیرد.
其他摘要：هدف این مقاله بررسی عوامل و سیاستهای مؤثر بر ایجاد اشتغال در اقتصاد ایران است. برای این منظور با استفاده از دادههای سالانه طی دوره زمانی 1386-1353 و بهکارگیری تکنیک ARDL اقدام به برآورد مدل پویای تقاضای نیروی کار شده است. نتایج حاکی از آن بوده که در کوتاهمدت میتوان با استفاده از تسهیلات و تحریک تولید، اشتغال را افزایش داد. ضمن اینکه مهمترین عامل ایجاد اشتغال در بلندمدت سرمایهگذاری و به تبع آن، رشد اقتصاد شناسایی شده است. میزان ضریب متغیر با وقفه اشتغال گویای انعطافپذیری پایین بازار کار در اقتصاد ایران بوده که لازم است سیاستها و راهکارهای قانونی لازم برای روانتر ساختن آن مد نظر قرار گیرد.
关键词：بازار کار;اشتغال;بیکاری;سیاستهای اشتغالزایی;خودرگرسیون برداری با وقفههای توزیعی
其他关键词：بازار کار;اشتغال;بیکاری;سیاستهای اشتغالزایی;خودرگرسیون برداری با وقفههای توزیعی
