摘要：هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد دانش آموزان با و بدون اختلال‌های یادگیری در مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان بود. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. از این رو با نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 45 دانش آموز دارای اختلال‌های یادگیری با 45 نفر دانش آموز بدون اختلال یادگیری پرسش نامه داده های جمعیت‌شناختی و مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان را تکمیل کردند. داده ها با آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. کودکان با و بدون اختلال‌های یادگیری در نمرات کل تراز شده وکسلر، خرده مقیاس کلامی و خرده مقیاس‌عملی از لحاظ آماری تفاوت معناداری با هم داشتند. توان خالص خرده مقیاس های کلامی و عملی مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان در تشخیص دو گروه به ترتیب برابر با 84/0 و 56/0 بود. افزون بر این، عملکرد دو گروه به تفکیک در خرده مقیاس های اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی به‌طور معناداری متفاوت بود و این خرده مقیاس‌ها توان مطلوبی در تشخیص دو گروه از هم داشتند. بنابراین می توان بیان کرد که مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان قابلیت استفاده در تشخیص افتراقی کودکان با و بدون اختلال های یادگیری را دارد و با تهیه‌ی فهرست تشخیصی اختلال‌های یادگیری مبتنی بر مقیاس وکسلر به خصوص با تمرکز بر پنج خرده مقیاس اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی می توان برای تشخیص اختلال های یادگیری اقدام کرد.
其他摘要：هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد دانش آموزان با و بدون اختلال‌های یادگیری در مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان بود. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. از این رو با نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 45 دانش آموز دارای اختلال‌های یادگیری با 45 نفر دانش آموز بدون اختلال یادگیری پرسش نامه داده های جمعیت‌شناختی و مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان را تکمیل کردند. داده ها با آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. کودکان با و بدون اختلال‌های یادگیری در نمرات کل تراز شده وکسلر، خرده مقیاس کلامی و خرده مقیاس‌عملی از لحاظ آماری تفاوت معناداری با هم داشتند. توان خالص خرده مقیاس های کلامی و عملی مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان در تشخیص دو گروه به ترتیب برابر با 84/0 و 56/0 بود. افزون بر این، عملکرد دو گروه به تفکیک در خرده مقیاس های اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی به‌طور معناداری متفاوت بود و این خرده مقیاس‌ها توان مطلوبی در تشخیص دو گروه از هم داشتند. بنابراین می توان بیان کرد که مقیاس تجدید نظر شدۀ هوشی وکسلر کودکان قابلیت استفاده در تشخیص افتراقی کودکان با و بدون اختلال های یادگیری را دارد و با تهیه‌ی فهرست تشخیصی اختلال‌های یادگیری مبتنی بر مقیاس وکسلر به خصوص با تمرکز بر پنج خرده مقیاس اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی می توان برای تشخیص اختلال های یادگیری اقدام کرد.
