摘要：مهارتهای اجتماعی نقش بسیار مهمی در زندگی و موفقیت افراد دارد، اما کودکان با اختلال اتیسم مشکل قابل توجهی در مهارتهای اجتماعی دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله‌ی بازی‌درمانی عروسکی بر مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر با اختلال اتیسم انجام شد. در این پژوهش 24 دانش‌آموز پسر 6 تا10 ساله با اختلال اتیسم به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و پس از اجرای آزمون گارز به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 12 نفر) جاگماری شدند. از هر دو گروه پیش‌آزمون مهارتهای اجتماعی به عمل آمد. سپس گروه آزمایش مداخله بازی‌درمانی عروسکی را در 21 جلسه‌ی 45 تا60 دقیقه‌ای دریافت کردند در حالی‌که گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از پایان جلسات مداخله از هر دو گروه پس‌آزمون مهارتهای اجتماعی گرفته شد. برای سنجش مهارتهای اجتماعی از مقیاس مهارت اجتماعی استونی و همکاران (2010) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و تحلیل کوواریانس چند‌متغیره نشان داد که میانگین مهارتهای اجتماعی و خرده مقیاس‌های آن (توانایی درک هیجانات و احساسات دیگران، توانایی شروع تعامل با دیگران، توانایی حفظ تعامل با دیگران و توانایی پاسخ‌دهی به دیگران) گروه آزمایش در پس‌آزمون به طور معناداری افزایش یافته است(01/0>p). یافته‌ها بیانگر تأثیر مداخله بازی‌درمانی عروسکی بر بهبود مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر با اختلال اتیسم بود. بنابراین یافته‌های پژوهش نه تنها اثربخشی این روش را تأیید می‌کند بلکه چشم‌انداز وسیع‌تر و عمیق‌تری را نسبت به مداخله بازی‌درمانی می‌گشاید و درمان‌گران را ترغیب می‌کند تا بازی‌درمانی عروسکی را به عنوان روشی مؤثر در درمان دانش‌آموزان با اختلال اتیسم مورد ملاحظه قرار دهند.
其他摘要：مهارتهای اجتماعی نقش بسیار مهمی در زندگی و موفقیت افراد دارد، اما کودکان با اختلال اتیسم مشکل قابل توجهی در مهارتهای اجتماعی دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله‌ی بازی‌درمانی عروسکی بر مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر با اختلال اتیسم انجام شد. در این پژوهش 24 دانش‌آموز پسر 6 تا10 ساله با اختلال اتیسم به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و پس از اجرای آزمون گارز به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 12 نفر) جاگماری شدند. از هر دو گروه پیش‌آزمون مهارتهای اجتماعی به عمل آمد. سپس گروه آزمایش مداخله بازی‌درمانی عروسکی را در 21 جلسه‌ی 45 تا60 دقیقه‌ای دریافت کردند در حالی‌که گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از پایان جلسات مداخله از هر دو گروه پس‌آزمون مهارتهای اجتماعی گرفته شد. برای سنجش مهارتهای اجتماعی از مقیاس مهارت اجتماعی استونی و همکاران (2010) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و تحلیل کوواریانس چند‌متغیره نشان داد که میانگین مهارتهای اجتماعی و خرده مقیاس‌های آن (توانایی درک هیجانات و احساسات دیگران، توانایی شروع تعامل با دیگران، توانایی حفظ تعامل با دیگران و توانایی پاسخ‌دهی به دیگران) گروه آزمایش در پس‌آزمون به طور معناداری افزایش یافته است(01/0>p). یافته‌ها بیانگر تأثیر مداخله بازی‌درمانی عروسکی بر بهبود مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر با اختلال اتیسم بود. بنابراین یافته‌های پژوهش نه تنها اثربخشی این روش را تأیید می‌کند بلکه چشم‌انداز وسیع‌تر و عمیق‌تری را نسبت به مداخله بازی‌درمانی می‌گشاید و درمان‌گران را ترغیب می‌کند تا بازی‌درمانی عروسکی را به عنوان روشی مؤثر در درمان دانش‌آموزان با اختلال اتیسم مورد ملاحظه قرار دهند.
