摘要:هدف این پژوهش بررسی اثربخشی بازتوانی شناختی رایانهیار بر بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی با تظاهر بیتوجهی بود. در این پژوهش بازتوانی شناختی رایانهیار به وسیله نرمافزار گاگنیپلاس برای 6 کودک دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی (نوع اغلب بیتوجه) در قالب پژوهش موردی اجرا شد که آزمودنیها به شکل دو به دو با خطوط پایه 3، 5 و 7 گانه به مدت 15 جلسه سی دقیقهای وارد مرحله درمان شدند و سپس مرحله پیگیری 1 ماهه اجرا شد. در راستای سنجش تغییرات از آزمون "برو- نرو" و مقیاس درجهبندی شدت مشکلات رفتاری کانرز (فرم والدین و فرم معلم) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درصد کاهش برای هر یک از خردهمقیاسهای بازداری پاسخ (خطای ارایه و بازداری) برای کل آزمودنیها به ترتیب برابر با 71/42% و 91/57% است. به نظر میرسد که بازتوانی شناختی رایانهیار در قالب جلسات فردی، میتواند درمان مؤثری در بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی باشد.
其他摘要:هدف این پژوهش بررسی اثربخشی بازتوانی شناختی رایانهیار بر بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی با تظاهر بیتوجهی بود. در این پژوهش بازتوانی شناختی رایانهیار به وسیله نرمافزار گاگنیپلاس برای 6 کودک دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی (نوع اغلب بیتوجه) در قالب پژوهش موردی اجرا شد که آزمودنیها به شکل دو به دو با خطوط پایه 3، 5 و 7 گانه به مدت 15 جلسه سی دقیقهای وارد مرحله درمان شدند و سپس مرحله پیگیری 1 ماهه اجرا شد. در راستای سنجش تغییرات از آزمون "برو- نرو" و مقیاس درجهبندی شدت مشکلات رفتاری کانرز (فرم والدین و فرم معلم) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درصد کاهش برای هر یک از خردهمقیاسهای بازداری پاسخ (خطای ارایه و بازداری) برای کل آزمودنیها به ترتیب برابر با 71/42% و 91/57% است. به نظر میرسد که بازتوانی شناختی رایانهیار در قالب جلسات فردی، میتواند درمان مؤثری در بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال نارساییتوجه-بیشفعالی باشد.