摘要:تحقیق حاضر به منظور اثربخشی آموزش رایانهیار حافظة کاری بر بهبود کارکردهای اجراییو عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات انجام گرفت. در تحقیق نیمه آزمایشی حاضر 20 دانش آموز با اختلال ریاضیات دختر پایه سوم تا پنجم ابتدایی به روش نمونهگیری در دسترس از مراکز اختلالهاییادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 1390- 1391 انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمامی آزمودنیها با استفاده از آزمون ریاضیات کیمت و آزمونهای کارکرد اجرایی (برج لندن، عملکرد مداوم، کارتهای استروپ)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه آزمایشی (دانشآموزان با اختلال ریاضیات) در معرض آموزش رایانه یار حافظه کاری قرار گرفتند. برنامه آموزشی به مدت 20 جلسه در 7 هفته ارایه شد. پس از این مرحله تمامی آزمودنیها(اعم از گروه آزمایش و کنترل) مجدداً از نظر کارکردهای اجرایی و عملکرد ریاضیمورد سنجش قرار گرفتند. یادآوری میگردد که دانشآموزان گروه کنترل در معرض هیچ یک از مداخلات قرار نگرفتند و هر دو گروه فقط آموزشهای مدرسه را دریافت میکردند. با فاصله یک ماه، آزمون پیگیری نیز انجام گرفت. دادههای به دست آمده از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از t وابسته مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به یافتههای تحقیق میتوان بیان کرد که آموزش رایانه یار حافظه کاری تأثیر معنیداری بر کارکردهایاجرایی و عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات داشته است. کارکردهایاجراییو عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات در اثر آموزش برنامه رایانهیار حافظهکاری ارتقا مییابد. نتایج این تحقیق میتواند در مداخلههای عصب شناختی و آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.
其他摘要:تحقیق حاضر به منظور اثربخشی آموزش رایانهیار حافظة کاری بر بهبود کارکردهای اجراییو عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات انجام گرفت. در تحقیق نیمه آزمایشی حاضر 20 دانش آموز با اختلال ریاضیات دختر پایه سوم تا پنجم ابتدایی به روش نمونهگیری در دسترس از مراکز اختلالهاییادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 1390- 1391 انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمامی آزمودنیها با استفاده از آزمون ریاضیات کیمت و آزمونهای کارکرد اجرایی (برج لندن، عملکرد مداوم، کارتهای استروپ)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه آزمایشی (دانشآموزان با اختلال ریاضیات) در معرض آموزش رایانه یار حافظه کاری قرار گرفتند. برنامه آموزشی به مدت 20 جلسه در 7 هفته ارایه شد. پس از این مرحله تمامی آزمودنیها(اعم از گروه آزمایش و کنترل) مجدداً از نظر کارکردهای اجرایی و عملکرد ریاضیمورد سنجش قرار گرفتند. یادآوری میگردد که دانشآموزان گروه کنترل در معرض هیچ یک از مداخلات قرار نگرفتند و هر دو گروه فقط آموزشهای مدرسه را دریافت میکردند. با فاصله یک ماه، آزمون پیگیری نیز انجام گرفت. دادههای به دست آمده از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از t وابسته مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به یافتههای تحقیق میتوان بیان کرد که آموزش رایانه یار حافظه کاری تأثیر معنیداری بر کارکردهایاجرایی و عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات داشته است. کارکردهایاجراییو عملکرد ریاضی دانشآموزان با اختلال ریاضیات در اثر آموزش برنامه رایانهیار حافظهکاری ارتقا مییابد. نتایج این تحقیق میتواند در مداخلههای عصب شناختی و آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.