摘要：هدف پژوهش حاضر مقایسه پذیرش همسالان از نظر خود و همکلاسی‌ها در دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط و بالا در پایۀ دوم راهنمایی است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام آن علّّی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم راهنمایی شهر اردبیل بود. آزمودنی‌های پژوهش شامل 160 دانش‌آموز (40 دانش‌آموز با نارسایی‌های یادگیری ویژه، 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی پایین، 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی متوسط و 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی بالا) پایه تحصیلی دوم راهنمایی شهر اردبیل بود که به روش تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای از میان دانش‌آموزان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از آزمونهای خواندن، نوشتن و ریاضیات، مقیاس پذیرش همسالان، آزمون گروه سنجی و آزمون هوشی ریون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط و بالا در پذیرش همسالان از نظر خود و همکلاسی‌ها تفاوت معناداری وجود دارد. این نتایج بیان می‌کند که دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین در پذیرش همسالان مشکلات بیشتری دارند. این نتیجه تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره‌ای برای دانش‌آموزان استثنایی دارد؛ پیشنهاد می‌گردد با آموزش مهارتهای برقراری تعاملات اجتماعی به دانش‌آموزان دارای نارسایی‌های یادگیری ویژه به آن‌ها کمک شود تا با افزایش محبوبیت خود در بین همکلاسی‌ها بتوانند بر مشکلات تحصیلی خود غلبه کنند.
其他摘要：هدف پژوهش حاضر مقایسه پذیرش همسالان از نظر خود و همکلاسی‌ها در دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط و بالا در پایۀ دوم راهنمایی است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام آن علّّی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم راهنمایی شهر اردبیل بود. آزمودنی‌های پژوهش شامل 160 دانش‌آموز (40 دانش‌آموز با نارسایی‌های یادگیری ویژه، 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی پایین، 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی متوسط و 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی بالا) پایه تحصیلی دوم راهنمایی شهر اردبیل بود که به روش تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای از میان دانش‌آموزان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از آزمونهای خواندن، نوشتن و ریاضیات، مقیاس پذیرش همسالان، آزمون گروه سنجی و آزمون هوشی ریون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین، متوسط و بالا در پذیرش همسالان از نظر خود و همکلاسی‌ها تفاوت معناداری وجود دارد. این نتایج بیان می‌کند که دانش‌آموزان با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین در پذیرش همسالان مشکلات بیشتری دارند. این نتیجه تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره‌ای برای دانش‌آموزان استثنایی دارد؛ پیشنهاد می‌گردد با آموزش مهارتهای برقراری تعاملات اجتماعی به دانش‌آموزان دارای نارسایی‌های یادگیری ویژه به آن‌ها کمک شود تا با افزایش محبوبیت خود در بین همکلاسی‌ها بتوانند بر مشکلات تحصیلی خود غلبه کنند.
