摘要：پژوهش حاضر برای بررسی میزان شیوع نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی در دانشآموزان تیزهوش استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی (همةگیرشناسی) بود. جامعة آماریرا 34529 نفر دانشآموز مدارس راهنمایی دولتی و غیر انتفاعی استان کهگیلویه و بویراحمد که در سال تحصیلی 90-1389 به تحصیل اشتغال داشتند، تشکیل میدادند. از این جامعه 1800 دانشآموز با روش خوشهای تصادفی چند مرحلةای انتخاب شدند. سرانجام 220 دانشآموز (77 دختر و 143 پسر) با هوشبهر 127 و بالاتر به عنوان تیزهوش گروه نمونه را تشکیل دادند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامة تشخیصی اختلال نارساییتوجه/ بیش فعالی راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روانپزشکی آمریکا ، مصاحبة بالینی با دانشآموزان و مادران بر اساس همان ملاکها و ماتریسهای پیشرونده ریون استفاده شد. دادهها با روشهای آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تحلیل شدند.به طور کلی 2/8 درصد از دانشآموزان تیزهوش دارای نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی بودند، این میزان در پسرها 9 درصد و در دخترها 8/6 درصد بود. بدین ترتیب شیوع کلی نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی در دانشآموزان تیزهوش مورد بررسی با توجه به خطای استاندارد برآورد در دامنهای از7/4 تا 7/11 درصد قرار داشت. نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی میتواند تیزهوشی دانشآموزان را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین تشخیص دیرهنگام دانشآموزان تیزهوش با اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی، ممکن است پیشرفت تحصیلی و اجتماعی و درمان آنان را با مشکل روبهرو سازد. این یافته در موقعیتهای آموزشی دارای محتوای کاربردی است و نشانگر آن است که مدیریت و درمان این اختلال نیازمند خدمات روانشناختی و مشاوره است. ارائة خدمات روانشناختی و مشاوره در مدارس ویژه دانشآموزان تیزهوش میتواند از پیامدهای منفی این اختلال در زندگی تحصیلی و اجتماعی تیزهوشان پیشگیری کند.
其他摘要：پژوهش حاضر برای بررسی میزان شیوع نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی در دانشآموزان تیزهوش استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی (همةگیرشناسی) بود. جامعة آماریرا 34529 نفر دانشآموز مدارس راهنمایی دولتی و غیر انتفاعی استان کهگیلویه و بویراحمد که در سال تحصیلی 90-1389 به تحصیل اشتغال داشتند، تشکیل میدادند. از این جامعه 1800 دانشآموز با روش خوشهای تصادفی چند مرحلةای انتخاب شدند. سرانجام 220 دانشآموز (77 دختر و 143 پسر) با هوشبهر 127 و بالاتر به عنوان تیزهوش گروه نمونه را تشکیل دادند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامة تشخیصی اختلال نارساییتوجه/ بیش فعالی راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روانپزشکی آمریکا ، مصاحبة بالینی با دانشآموزان و مادران بر اساس همان ملاکها و ماتریسهای پیشرونده ریون استفاده شد. دادهها با روشهای آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تحلیل شدند.به طور کلی 2/8 درصد از دانشآموزان تیزهوش دارای نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی بودند، این میزان در پسرها 9 درصد و در دخترها 8/6 درصد بود. بدین ترتیب شیوع کلی نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی در دانشآموزان تیزهوش مورد بررسی با توجه به خطای استاندارد برآورد در دامنهای از7/4 تا 7/11 درصد قرار داشت. نشانههای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی میتواند تیزهوشی دانشآموزان را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین تشخیص دیرهنگام دانشآموزان تیزهوش با اختلالنارساییتوجه/بیشفعالی، ممکن است پیشرفت تحصیلی و اجتماعی و درمان آنان را با مشکل روبهرو سازد. این یافته در موقعیتهای آموزشی دارای محتوای کاربردی است و نشانگر آن است که مدیریت و درمان این اختلال نیازمند خدمات روانشناختی و مشاوره است. ارائة خدمات روانشناختی و مشاوره در مدارس ویژه دانشآموزان تیزهوش میتواند از پیامدهای منفی این اختلال در زندگی تحصیلی و اجتماعی تیزهوشان پیشگیری کند.
