摘要：هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ایمنسازی در برابر فشار روانی بر میزان ابراز وجود، میزان احتمال بروز رفتار غیرجرأتمندانه و درجه ناراحتی دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه به شیوه نیمه تجربی، از کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه مدرسه معلولان جسمی ـ حرکتی شهر اصفهان در سال 1389، 21 نفر به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر) و گواه (11 نفر) قرار گرفتند. روش جمعآوری داده‌ها و ابزار پژوهش:به منظور گردآوری داده‌ها در این پژوهش از پرسشنامه ابراز وجود گمبریل ـ ریچی استفاده شده است. به این ترتیب پیش از برگزاری اولین جلسه آموزش ایمنسازی در مقابل فشار روانی با استفاده از پرسشنامه ابراز وجود در مورد گروه آزمایشی وگواه، پیش آزمون اجرا شد؛ سپس برای گروه آزمایشی 8 جلسه هفتگی 90 دقیقهای برنامه آموزشی برگزار شد. در هر یک از این جلسات یکی از مهارتهای اساسی مطرح شده در مدل مایکنبام آموزش داده و بلافاصله بعد از اتمام جلسات آموزشی بر روی هر دو گروه آزمایشی و گواه پس آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها: تحلیل نتایج نشان داد که آموزش ایمنسازی در مقابل استرس باعث افزایش معنی دار ابراز وجود(01/0p<) شده و همچنین موجب کاهش احتمال بروز رفتار (01/0p<) و کاهش درجه ناراحتی (01/0p<) دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر شده است. نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش ایمنسازی در برابر استرس موجب تقویت ابراز وجود دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر می‌شود. لذا چنین برنامهای به منظور افزایش توانایی دانش‌آموزان استثنایی به کلیه حرفه‌های دست‌اندر کار یادگیری این دانش‌آموزان پیشنهاد می‌شود.
其他摘要：هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ایمنسازی در برابر فشار روانی بر میزان ابراز وجود، میزان احتمال بروز رفتار غیرجرأتمندانه و درجه ناراحتی دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه به شیوه نیمه تجربی، از کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه مدرسه معلولان جسمی ـ حرکتی شهر اصفهان در سال 1389، 21 نفر به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر) و گواه (11 نفر) قرار گرفتند. روش جمعآوری داده‌ها و ابزار پژوهش:به منظور گردآوری داده‌ها در این پژوهش از پرسشنامه ابراز وجود گمبریل ـ ریچی استفاده شده است. به این ترتیب پیش از برگزاری اولین جلسه آموزش ایمنسازی در مقابل فشار روانی با استفاده از پرسشنامه ابراز وجود در مورد گروه آزمایشی وگواه، پیش آزمون اجرا شد؛ سپس برای گروه آزمایشی 8 جلسه هفتگی 90 دقیقهای برنامه آموزشی برگزار شد. در هر یک از این جلسات یکی از مهارتهای اساسی مطرح شده در مدل مایکنبام آموزش داده و بلافاصله بعد از اتمام جلسات آموزشی بر روی هر دو گروه آزمایشی و گواه پس آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها: تحلیل نتایج نشان داد که آموزش ایمنسازی در مقابل استرس باعث افزایش معنی دار ابراز وجود(01/0p<) شده و همچنین موجب کاهش احتمال بروز رفتار (01/0p<) و کاهش درجه ناراحتی (01/0p<) دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر شده است. نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش ایمنسازی در برابر استرس موجب تقویت ابراز وجود دانش‌آموزان معلول جسمی ـ حرکتی دختر می‌شود. لذا چنین برنامهای به منظور افزایش توانایی دانش‌آموزان استثنایی به کلیه حرفه‌های دست‌اندر کار یادگیری این دانش‌آموزان پیشنهاد می‌شود.
关键词：آموزش ایمنسازی;معلولان جسمی ـ حرکتی;ابراز وجود;رفتار غیر جرأتمندانه;درجه ناراحتی
其他关键词：آموزش ایمنسازی;معلولان جسمی ـ حرکتی;ابراز وجود;رفتار غیر جرأتمندانه;درجه ناراحتی
