摘要：شرم و انگ حاصل از بیماری به عنوان تجارب هیجانی شایع منفی در خانواده‌های بیماران اسکیزوفرن است که هم روی سلامت خانواده و هم افزایش احتمال بازگشت مجدد نشانه‌های بیمار اثر گذار است. اما هنوز اطلاعات کمی در خصوص این‌که چرا برخی افراد انگ را استرس زا تر دریافت می‌کنند و برخی آن‌را قابل رویارویی در نظر می‌گیرند، وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان متغیرهای انگ دریافتی، ارزیابی شناختی، حساسیت به طرد و احساس شرم و تعیین پیش بینی کننده‌های احساس شرم انجام شد.این پژوهش از نوع کمی (پس رویدادی)- همبستگی بود. 150 نفر از خانواده‌های بیماران روانپزشکی با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند‌گانه استفاده شد. میان انگ دریافتی با سایر متغیرها رابطه معناداری وجود دارد، اما ارزیابی شناختی با حساسیت به طرد و حساسیت به طرد با شرم درونی رابطه معناداری ندارند. مدل بدست آمده از تحلیل رگرسیون بیانگر این است که 23% درصد از کل تغییرات شرم درونی توسط انگ دریافتی و ارزیابی شناختی و 23% درصد از تغییرات شرم بیرونی توسط انگ دریافتی و حساسیت به طرد تبیین می‌گردد. ارزیابی شناختی منفی نسبت به بیماری روانپزشکی مانند در اختیار نداشتن منابعی برای رویارویی با بیماری در ایجاد احساس شرم درونی نقش تعیین کننده‌ای دارد. حساسیت به طرد به عنوان سبکی که در آن دیگران به عنوان منبع تهدید تلقی می‌گردند، با بیش برآورد کردن قدرت و جایگاه اجتماعی دیگران در جهت تهدید، آسیب زدن و طرد کردن به احساس شرم بیرونی دامن می‌زند.
其他摘要：Stigma is a major stressor for many families of psychiatric patients. It is unclear, however, why some families appraised stigma as more stressful, while others feel they can cope with it. The aim of this research was to investigate the role of perceived stigma, cognitive appraisal and rejection sensitivity on shame. A group of 150 families of patients were selected through convenient sampling method. A series of statistical analysis including Pearson correlation coefficient and regression analysis was used to study the relationship between the variables. According to the results of the research, there is a relationship between perceived stigma with other variables, but there is no significant relationship between cognitive appraisal with rejection sensitivity and rejection sensitivity with internal shame. According to the model extracted from regression analysis, 23 percent of the variance of internal shame can be accounted for by perceived stigma and cognitive appraisal and 23 percent of the variance of external shame can be accounted for by perceived stigma and rejection sensitivity. Negative attribution towards mental disorders lead to internal shame and rejection sensitivity with considering others as a source of threat lead people to external shame.
关键词：انگ دریافتی;ارزیابی شناختی;حساسیت به طرد;احساس شرم;بیماری شدید روانپزشکی
其他关键词：Perceived stigma; Cognitive appraisal; Rejection sensitivity; Shame; Severe psychiatric disorders
