摘要：هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش تکانشوری بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک بود. این پژوهش به شیوه‌ی شبه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعهی آماری این پژوهش را کلیه مردان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک مراجعه‌کننده به مطبهای روان‌پزشکان و بخش روان‌پزشکی بیمارستان امام رضا شهر خرمآباد در سال 1392 تشکیل میدهند. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، بر اساس ارجاع متخصصان اعصاب و روان، 40 مرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک، از بین 50 مراجعه‌کننده به مطبهای روان‌پزشکان و بخش اعصاب و روان بیمارستان امام رضا، با توجه به پذیرش بیمار برای شرکت در پژوهش، در وهله اول و انجام مصاحبه بالینی بر اساس DSM-IV انتخاب شدند. به این صورت که از بین مردان ارجاع داده‌شده افرادی که نمره بالاتر از (80 P). با توجه به یافتههای این پژوهش آموزش مهارت رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT)، با فراهم کردن توانایی درک روابط خود با دیگران میتواند به کاهش رفتارهای تکانشی و بهبود کیفیت زندگی بیماران دوقطبی نوع یک شده و استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به اختلال دو قطبی نوع یک در جامعه ایرانی پیشنهاد میشود.
其他摘要：The aim of this study was to determine the effectiveness of a dialectical behavior therapy (DBT) on improving the quality of life and reducing impulsivity in patients with bipolar disorder type I was. This quasi-experimental study using pre-test and post-test approach with control group. The population of this study, and all of men with bipolar disorder, a psychiatric clinic and hospital psychiatric ward of Imam Reza in Khorramabad up in 2014. Using purposeful sampling, by referring neurologist, 40 patients with Bipolar I Disorder, Of the 50 admitted to the psychiatric clinic and hospital psychiatric ward of Imam Reza, with regard to admission to the study, in the first place, and clinical interview based on DSM-IV were selected. That is, the men referred to those who score higher than (T >80) on a scale of hypomania were MMPI-2 test according to the DSM-5 criteria Clinical Interview, for axis I disorders sampling method selected and randomly assigned to experimental and control groups(20 cases and 20 controls). Collecting data, structured clinical interview, scale quality of life (SF-36) and the Barratt Impulsiveness scale were used. The results of multivariate analysis of variance (MANOVA) showed that training dialectical behavior therapy (DBT) and impulsivity symptoms significantly reduce quality of life increases (p<0/001). According to the findings of this research skills dialectical behavior therapy (DBT), by providing the ability to understand their relations with others can reduce impulsive behavior and improve the quality of life in patients with bipolar and use of this therapy for people with bipolar disorder in the community is recommended.
关键词：رفتاردرمانی دیالکتیکی;کیفیت زندگی;تکانشوری;اختلال دو قطبی نوع یک
其他关键词：compulsion-obsession; Metacognitive beliefs; obsessive rumination; cognitive therapy based on the presence of mind
