摘要：هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي به روش قصه گویي بر کاهش ميزان
کمرویي کودکان دبستاني پایه پنجم ابتدایي بود. تعداد 39 نفر از کودکان دبستاني پایه پنجم ابتدایي یکي از
دبستانهاي شهر تهران به شيوه داوطلب انتخاب و بصورت تصادفي به گروههاي آزمایش و کنترل گمارده
شدند. با بهرهگيري از یک طرح آزمایشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل ابتدا مقياس کمرویي
استنفورد بر روي هر دو گروه اجرا شد و سپس کاربندي آزمایشي آموزش مهارتهاي زندگي به شيوه قصه
گویي در طي 13 جلسه بر روي گروه آزمایش اجرا شد و دو هفته پس از اتمام جلسات پس آزمون بر روي
هر دو گروه اجرا گردید. تحليل کوواریانس تفاوت معناداري را ميان ميانگين هاي دو گروه نشان داد
(30/3
其他摘要：The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of life skills training applying storytelling on the shyness of 5th grade elementary school children. An experimental pretest, posttest with control group paradigm was administered. The study sample consisted 39 children (experimental= 20, control= 19) who were chosen in one school in Tehran city in a volunteer basis and randomly assigned to experimental and control groups. A measure of shyness was collected using Stanford Shyness Scale in pretest stage of the study. Consequently, subjects in the experimental group received 13 sessions of life skills training by storytelling method, whereas no intervention was made in control group. After two weeks all subjects again were filled Stanford Shyness Scale and data were extracted from scales. The dataset was then analyzed by analysis of covariance (ANCOVA). Result reveled a significant difference between 2 groups. The life skills training decreased mean of shyness (p
