摘要：چکیده در عفو جانی توسط مجنی‌علیه قبل از مرگ، به قربانیِ جنایت عمدی اجازه داده‌شده در برهه‌ی زمانیِ ایراد جنایت تا مرگ- به‌خصوص آنگاه‌که خود را در شُرف موت میبیند- جانی را از قصاص عضو و نفس عفو کرده یا حتی مصالحه نماید. صحت این اقدام نسبت به‌حقوق ناشی از جراحاتی که در زمان عفو یا مصالحه محقّق و مسلّم است مورد تأیید فقها و حقوقدانان است، لکن در خصوص آثار پس از عفو جانی، مناقشات و دیدگاه‌های مختلفی مطرح‌شده است. لذا در این مقاله، ضمن نقد و بررسی آرای فقهی مربوط به موضوع و تبیین رویکرد اتخاذشده در ماده 365 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، بر مالکیت ابتدایی مجنی‌علیه بر حق قصاص خویش و درنتیجه ترتیبی بودن مالکیت ورثه تأکید شده است.
其他摘要：Abstract In the case of forgiving the murdered by the victim of crime, the victim enjoys the right to forgive the murderer or ask for the retaliation, especially when s/he finds herself/himself on the verge of death. There is consensus among the Islamic jurists and lawyers on existence of such right for the victim. However, there are controversies and different approaches on the post-forgiveness consequences. Therefore, in this article, I focused on the initiative right of victim on the right of retaliation, and as a result his/her heirs, along with the analysis of Islamic jurists’ opinions and adopted approach by the Art.365 of Islamic Penal Code (2013) concerning the given issue.
关键词：واژگان کلیدی: عفو;جانی;مجنی علیه;ولی دم;مصالحه;قصاص;قانون مجازات اسلامی 1392
