摘要：Giriş: Medeni hukuk, çağdaş toplumlarda kişilere belirli hak ve ehliyetler tanımlamıştır. Fiil ehliyeti kişilerin haklarını kullanmasını, sorumluluklar edinebilmesini gerektiren hak ve ödevleri kapsamaktadır. Kişilerin çeşitli sebeplerle fiil ehliyetine sahip olmaması durumlarında hukuk sistemi uzman tıbbi bilirkişilerden görüş almaktadır. Çalışmamızda 18-65 yaş aralığındaki kişilerin hukuki ehliyetin değerlendirilmesi ve literatüre katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 01/01/2015 –31/12/2016 tarihleri arasında Adli Tıp Anabilim Dalı’na hukuki ehliyetin değerlendirilmesi için gönderilen hastalardan 18-65 yaş arasında kalanlara düzenlenen adli raporlar geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: İncelenen 108 olgunun yaşları 18-64 arasında değişmekteydi. Alınan anamnez, incelenen tıbbi evrak, yapılan tetkikler, testler ve ruhsal durum muayenesi neticesinde şahıslardan 56’sının (%51,9) TMK 405. madde kapsamında kısıtlanmasının, 3’ünün (%2,8) TMK 408. madde kapsamında isteği doğrultusunda kısıtlanabileceği, 11’inin (%10,2) TMK 406. madde kapsamında savurganlığı, kötü yaşam tarzı ve malvarlığını kötü yönetmesi sebebiyle kendisini ya da ailesini darlık veya yoksunluğa düşürme tehlikesinin belirlenmesi durumunda vesayet altına alınabileceği, 4’üne (%3,7) yasal danışman atanmasının uygun olacağı belirtilmiş olup, 34 (%31,5) kişi hakkında da vesayet altına alınmasını gerektirir bir halinin olmadığı kararı verildi. Sonuç: Bu çalışmada, hukuki ehliyet açısından değerlendirilen 18-65 yaş aralığındaki kişilerde en sık mental retardasyon saptanmış olup bu durumun geriatrik popülasyondan farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca elde edilen bulgular geriatrik olmayan yaş gruplarında hukuki ehliyetin değerlendirilmesinde özel bir yaklaşım sergilenmesi gerektiğini göstermektedir.
其他摘要：Objective: In modern societies, civil law defines specific rights and capacities for individuals. The legal capacity of a person to use those rights encompasses the rights and functions required to be able to acquire responsibilities. When individuals do not have legal capacity for various reasons, the legal system takes the view of those with specialist medical knowledge. To the best of our knowledge, there are no studies in literature which have evaluated the legal capacity of age groups other than geriatrics. Materials and Methods: A retrospective examination was made of the forensic reports of 18-65 years old patients who were referred to the Forensic Medicine Department for evaluation of legal capacity in the period 01/01/2015-31/12/2016. Results: A total of 108 cases were evaluated in the age range of 18-64 years. According to the anamnesis taken, the medical records examined, the tests applied and the psychological status examination, the decisions given were that 56 (51.9%) were restricted in the context of item 405 TMK (Turkish Civil Code), 3 (2.8%) could be restricted on request in the context of item 408 TMK, 11 (10.2%) could be taken into custody in situations determined as threatening him/herself or his/her family with hardship or poverty through extravagance, poor lifestyle and poor management of assets, 4 (3.7%) were defined as eligible for the appointment of a legal advisor and 34 (31.5%) were not determined with any state requiring custody. Conclusion: In this study, it was found that the most common disorder in people between the ages of 18-65 that affects legal capacity was mental retardation. The obtained findings indicated that a special approach should be taken in the evaluation of the legal capacity of the non-geriatric age group.
